Na kartach Ewangelii odnajdujemy dialogi Jezusa z różnymi ludźmi, tak jak rozmowa z Nikodemem, z młodzieńcem, z Dobrym Łotrem, z Apostołami. Te spotkania i rozmowy zawsze zmieniają życie rozmówców Jezusa. Także rozmowa Jezusa z Samarytanką opisana na kartach Ewangelii uświadamia nam prawdę, że powinniśmy mieć pragnienie obecności Jezusa w naszym życiu. Dzisiejsza Ewangelia jest okazją do zrobienia sobie rachunku sumienia i odnalezienia odpowiedzi na ważne duchowe pytania: Czy ty znasz Jezusa? Co znaczy dzisiaj być chrześcijaninem? Co znaczy, że wierzę? Muszę tak jak bł. Jan Paweł II postawić Jezusa w centrum mojego życia. Muszę do Niego przylgnąć całym sercem, całym moim życiem. Nie mogę poddać mojego życia kolorowym reklamom, które mówią, że liczy się tylko sukces, pęd do prestiżu i bogactwa. One nie zaspokoją pragnienia mojego serca. Tylko Jezus potrafi zaspokoić moje pragnienie. On mi daje wodę żywą na życie wieczne. Muszę przyjąć Chrystusa do mojej codzienności, bo On nadaje sens mojemu życiu.
Samarytanka odkrywa w sposób właściwy tę prawdę, że Jezus jest Zbawicielem i daje o tym świadectwo. Dialog Jezusa z Samarytanką uczy mnie czegoś bardzo ważnego: tylko Jezus daje mi siłę tak bardzo potrzebną do pokonywania codziennych trudności, bym umiał wybierać w sposób właściwy.
Dzisiejsza Ewangelia woła do mojego sumienia: Obudź się! Jest z tobą Jezus. Obudź swoją wiarę, nadzieję i miłość. Nie prześpij tego czasu łaski, jakim jest spotkanie z Jezusem. Jesteś w rękach Bożych. Dzisiaj uświadamiam sobie również to, że każdego dnia mogę rozmawiać z Jezusem przy studni mojego życia. Przecież Msza św., modlitwa – szczególnie pacierz poranny i wieczorny – nadaje mojemu życiu wymiar Chrystusowy.
Scena ewangeliczna rozmowy z Samarytanką pyta mnie również o moją wiarę. Muszę pamiętać, że wiara to osobiste zjednoczenie z Jezusem. To głęboka więź z Jezusem. To przyjęcie od Niego daru wody żywej na życie wieczne. To zanurzenie się w Jezusie.
Gdzie szukam zaspokojenia moich pragnień? Czy chcę rozmawiać z Jezusem? Czy chcę, by On zmienił moje życie, tak jak życie Samarytanki?
Raz w życiu się uśmiechnął, kiedy zobaczył kradzież glinianego garnka. Powiedzieć miał wówczas: „Garstka prochu kradnie inną garstkę prochu”… Ks. Stanisław Pasierb w tomiku wierszy „Rzeczy ostatnie i inne wiersze” pisał pięknie o odczuciach Łazarza: „(...) warto było, ale po to tylko, żeby się dowiedzieć, że On (Chrystus) zanim mnie wskrzesił, płakał ponieważ umarłem...”.
Kiedy Caravaggio, niezrównany mistrz światłocienia, namalował dla bogatego włoskiego kupca, w kościele w Messynie, „Wskrzeszenie Łazarza” obraz nie spotkał się z aprobatą widzów. Porywczy z natury, pełen kontrastów artysta, na oczach zdumionych wiernych pociął malowidło brzytwą, czym wprawił w konsternację nie tylko swego mecenasa, ale i mieszkańców Messyny.
Podziel się cytatem
Wkrótce w 1609 r., w kościele Służebników Chorych artysta ponownie podjął temat. Martwy, wyciągnięty z grobu Łazarz leży w strumieniu charakterystycznego dla twórczości malarza światła. Pełna patosu scena zyskuje dzięki umiejętnemu zastosowaniu kontrastu światła i cienia. Wśród widzów tej niezwykłej sceny znajduje się także… sam artysta. Wedle Ewangelii św. Jana, z której znamy opis tego wydarzenia, śmierć Łazarza z Betanii wstrząsnęła jego siostrami Martą i Marią. Czasem zdarza się tak (a wszyscy jakoś podświadomie boimy się takiej sytuacji), że kiedy akurat jesteśmy daleko od rodzinnego domu, umiera człowiek nam bliski.
Prezes PiS Jarosław Kaczyński ocenił, że przestępstwem jest niezatwierdzenie przez PKW sprawozdania finansowego komitetu PiS z wyborów z 2023 r. mimo decyzji SN, która uwzględniła skargę Prawa i Sprawiedliwości. Kaczyński zaapelował do zwolenników o wpłaty darowizn na kampanię prezydencką Karola Nawrockiego.
W poniedziałek Państwowa Komisja Wyborcza odroczyła obrady ws. sprawozdania komitetu wyborczego PiS do czasu "systemowego uregulowania przez konstytucyjne władze RP statusu prawnego Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych SN i sędziów biorących udział w orzekaniu tej izby".
Czy Jezus był Żydem? Przekonałem się niedawno, czytając pewną książkę, że można powątpiewać, czy należał On do narodu Izraela, choćby z tego powodu, że pochodził z Galilei, nazywanej też w Piśmie św. Galileą pogan. A co mówi nam na ten temat Ewangelia?
Rodowód Jezusa wydaje się jej nudną częścią, ale ma kolosalne znaczenie. Zbawiciel świata nie spada z nieba w dowolnym czasie i miejscu, ale wchodzi w historię ludu wybranego przez Boga oraz prowadzonego i przygotowywanego na przyjście Mesjasza. Historia, w którą wchodzi wcielony Syn Boży, ma tak piękne, jak i niechlubne karty, te naznaczone odwagą i wiarą, a także zbrukane grzechem i przewrotnością. Jezus przychodzi, aby całe zło świata, przeszłe i przyszłe, wziąć na siebie i spalić w ofierze krzyża, a także aby udoskonalić i uświęcić wszystko, co dobre i szlachetne w człowieku.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1733753948.jpg)
_1734103933.jpg)
