W archikatedrze lubelskiej 2 czerwca spotkali się na dziękczynnej Eucharystii księża święceni przed 25 laty. Mszy św. przewodniczył abp Stanisław Budzik. Oprócz jubilatów, ołtarz otaczali bp Ryszard Karpiński i bp Mieczysław Cisło oraz wychowawcy seminaryjni rocznika święceń 1990 – ks. Tadeusz Stolz i ks. Andrzej Głos. Modlitwą objęto zmarłych wychowawców: rektora ks. Mieczysława Brzozowskiego (†1991), opiekuna roku prefekta ks. Henryka Ostrowskiego (†1989) oraz ojców duchownych: ks. Stanisława Mojka (przygotowywał jubilatów do święceń, †2004) i ks. Andrzeja Maciąga (pierwszy opiekun duchowy, †2007). Polecano także zmarłych kolegów: alumna Krzysztofa Wierzbickiego (zginął tragicznie po IV roku, †1988) oraz ks. Zbigniewa Kowalskiego (†2011) i ks. Tomasza Bieleckiego (†2012).
Reklama
Metropolita Lubelski w homilii podkreślił, iż zgromadzeni rozpoczęli drogę do kapłaństwa w październiku 1984 r.: miesiącu męczeńskiej śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszko. Święcenia przyjęli 2 czerwca 1990 r., w wigilię Zesłania Ducha Świętego. Dla diecezji lubelskiej bp Bolesław Pylak wyświęcił 39 księży. Nikt z nich nie porzucił kapłaństwa. Jubilaci byli święceni po pełnych 6 latach studiów (od 1982 r. święcenia były w grudniu). Ośmiu jubilatów – diakonów zostało wysłanych w 1989 r. na miesięczne praktyki duszpasterskie na Ukrainie, większość odbyła je w parafii Gródek Podolski. Jako młodzi księża rozpoczęli w 1990 r. nauczenie katechezy w salach szkolnych, gdyż w tym właśnie roku religia wróciła do szkoły. W 1992 r., w wyniku nowego podziału administracyjnego Kościoła w Polsce, księża pracujący w dekanatach Zaklików i Janów Lubelski znaleźli się w diecezji sandomierskiej, zaś ci z Biłgoraja, Hrubieszowa, Tarnogrodu, Tomaszowa Lubelskiego, Tyszowiec i Zamościa w diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
Ksiądz Arcybiskup zwrócił uwagę na różnorodność zaangażowania srebrnych jubilatów na niwie Kościoła. Aktualnie dwóch z nich pracuje na Ukrainie (ks. W. Dudziński i ks. S. Swórka), ks. P. Kowalczuk posługuje w Austrii, ks. dr R. Lorenc we Francji, ks. S. Fiuk w USA, ks. M. Rubaj w Szwecji. Ks. Z. Lenart jako katechista wędrowny Drogi Neokatechumenalnej ewangelizuje w Kazachstanie. W gronie jubilatów jest kanclerz kurii w Lublinie (ks. dr K. Kwiatkowski), dyrektor Caritas w Sandomierzu (ks. B. Pitucha), czterech pracowników naukowych KUL (m.in. ks. dr hab. K. Mikołajczuk, ks. dr hab. M. Pokrywka, ks. dr Jarosław Woźniak), obecni i byli formatorzy w seminariach duchownych (m.in. ks. B. Pańczak, opiekun alumnów greckokatolickich), kapelan wojskowy (ks. płk dr hab. Stanisław Gulak, Kraków), sędzia Sądu Metropolitalnego (ks. dr T. Maj), dyrektor Radia eR (ks. M. Puzewicz), kapelani szpitalni czy pracownik TVP Lublin. W gronie świętujących jest były wikariusz biskupi ds. młodzieży i rzecznik prasowy Metropolity Lubelskiego, wikariusz biskupi ds. formacji kapłanów, kierownik Sekretariatu KEP czy dyrektor „Biskupiaka”.
Reklama
W duszpasterstwie na terenie diecezji zamojsko-lubaczowskiej pracują: ks. G. Chabros (proboszcz, parafia pw. św. Józefa, Tomaszów Lubelski), ks. dr G. Cisek (proboszcz, Rachanie), ks. T. Giergiel (proboszcz, Mircze), ks. K. Jankowski (proboszcz, Sól), ks. P. Lenart (proboszcz, Chodywańce), ks. T. Maciejko (rezydent, Komarów), ks. W. Motyka (proboszcz, Hucisko), ks. R. Palonka (proboszcz, Suchowola), ks. P. Rawlik (proboszcz, Łabunie). W diecezji sandomierskiej posługę pełnią: ks. D. Kowalski (proboszcz i budowniczy kościoła pw. św. Jana Pawła II w Ostrowcu Świętokrzyskim), ks. K. Kozieł (administrator, Borów), ks. J. Kruk (proboszcz, Aleksandrówka).
Wiernym archidiecezji lubelskiej służą: ks. K. Marszałek (proboszcz, Brzeźnica Książęca), ks. dr P. Melko (wikariusz, parafia pw. Wniebowzięcia Najświetszej Maryi Panny, Puławy), ks. A. Mizura (proboszcz, Popkowice), ks. K. Myszka (kapelan szpitala w Świdniku), ks. M. Pasieka (proboszcz, Depułtycze Nowe), ks. M. Pradun (proboszcz, Czułczyce), ks. R. Siedlecki (proboszcz, Siennica Różana), ks. J. Stefanek (proboszcz, parafia pw. św. Józefa, Kraśnik), ks. Leszek Surma (proboszcz, parafia pw. Chrystusa Odkupiciela w Świdniku, pracownik TVP Lublin), ks. A. Woch (proboszcz, Księżomierz), ks. G. Woźniak (proboszcz, Siedliska), ks. M. Zając (proboszcz, Wólka Lubelska), ks. K. Zaręba (proboszcz, Rudnik), ks. W. Zasada (kapelan szpitala w Puławach). Posługę wobec wiernych obrządku greckokatolickiego pełnią ks. P. Gaborczak, proboszcz w Dzierzgoniu oraz ks. B. Stepan, proboszcz katedry w Przemyślu. Do rocznika święceń 1990 należy także ks. K. Kościelecki, który pełni posługę kapelana sióstr klarysek i szpitala w Hajnówce na terenie diecezji drohiczyńskiej.
Na pamiątkowych obrazkach jubilatów znalazły się słowa, aby mieli oni tę samą miłość, tego samego ducha co Jezus Chrystus. Jest także prośba o modlitwę za nich, aby pozostali wierni.
„Ad multos annos” i świętowania kolejnych jubileuszy!
Złoty jubileusz kapłaństwa ks. prał. Józefa Siemczyka stał się okazją do modlitwy i wdzięczności dla całej wspólnoty parafii pw. św. Maksymiliana Kolbego w Lublinie oraz związanych z nią osób
Jubileuszowe uroczystości dla „ojca parafii i pierwszego proboszcza” zostały zorganizowane przez wiernych, wśród których ks. Józef Siemczyk przez ponad trzy dekady pracował i wśród których jako proboszcz senior pozostał. Pełen energii i życzliwości, trwa wiernie na służbie Bogu i ludziom w miejscu, które przeznaczył mu Pan. Chociaż sędziwy wiekiem, z młodzieńczą energią podejmuje codzienne wyzwania. Jak podkreślał obecny proboszcz parafii ks. Marek Sapryga, w jego życiu w pełni realizuje się obrane na początku kapłańskiej drogi motto: „Aby Kościół utwierdzony w wierze na nowo zakwitnął młodzieńczą mocą”.
Dziękczynna Msza św. sprawowana przez jubilata zgromadziła wokół ołtarza kapłanów, którzy na przestrzeni kilkudziesięciu lat współpracowali z ks. Siemczykiem. Wśród nich nie zabrakło bp. Artura Mizińskiego, który na początku swojej kapłańskiej drogi był w parafii pw. św. Maksymiliana wikariuszem. Ksiądz Biskup jako ten, który dobrze poznał jubilata, zaświadczył o jego służebnym kapłaństwie.
– Bóg potrzebuje kapłanów, aby rozdawali Jego serca i swoje razem z nim. Te słowa francuskiego poety i dramaturga Paula Claudel wyrażają istotę powołania kapłańskiego. Człowiek odpowiada na Boże powołanie po to, by innym przybliżać Boże serce, pełne miłości – mówił bp A. Miziński. – Jubileusz 50-lecia kapłaństwa ks. Józefa Siemczyka jest naszą wdzięcznością wobec Boga za Jego wielkie serce, za Jego miłość, jaką nam nieustannie świadczy przez kapłańską posługę jubilata – podkreślał. Ksiądz Biskup dziękował ks. Siemczykowi za serce bez reszty oddane w służbę Panu Bogu, za upiększanie na drodze swojego posługiwania każdej spotkanej duszy, którą pragnął najściślej zjednoczyć z Bogiem. Mówiąc o jubilacie, Biskup Artur podkreślał, że jego życiowym zadaniem była i jest służba Bogu przez kapłaństwo. – Przez 50 lat wiernie pełniłeś swoją posługę dla Boga. Twoja wierna służba zjednoczyła cię z Chrystusem i Jego krzyżem tak mocno, że możesz śmiało i bez cienia pychy powtórzyć za św. Pawłem: „Razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” – zapewniał Ksiądz Biskup. Wobec zgromadzonych kapłanów i wiernych, Pasterz podkreślał, że ks. Siemczyk jest świadkiem wierności i głębokiego zjednoczenia z Bogiem.
Wskazując na indywidualny rys kapłaństwa, które dla ks. Józefa rozpoczęło się przyjęciem święceń w 1964 r., Ksiądz Biskup wymienił przede wszystkim budowę kościoła. Począwszy od starań o nowy kościół w Poniatowej, aż po wzniesienie świątyni na lubelskim Kośminku, w sercu jubilata zawsze obecne było pragnienie uwielbienia Boga przez zbudowanie domu godnego Stwórcy. To pragnienie ziściło się, gdy z początkiem lat 80. XX wieku rozpoczęła się budowa kościoła pw. św. Maksymiliana. – Wiemy, że nie były to łatwe lata: czas stanu wojennego, kryzysu gospodarczego i fermentu polityczno-społecznego, który doprowadził do obalenia reżimu komunistycznego. Ale zanim to nastąpiło, nie obeszło się bez trudności – wspominał Ksiądz Biskup, przywołując bolesne doświadczenie spalenia tymczasowej kaplicy. Jednak żadne trudności nie były w stanie zniechęcić jubilata; wręcz przeciwnie, dodawały mu jeszcze większych sił do pracy dla chwały Bożej i ku pożytkowi serc ludzkich. – Pomimo trudności, był to piękny czas świadectwa wierności samemu Bogu zarówno jubilata, jak i samych parafian – mówił bp Miziński. – Wszystkie dzieła mogły dokonać się dzięki temu, że ks. Józef jest człowiekiem głębokiej wiary i miłości do Boga i człowieka; człowiekiem ciężkiej pracy i wrażliwego serca – podkreślał Ksiądz Biskup.
Za wszelkie dobro, jakie stało się udziałem parafii przez modlitwę i pracę ks. prał. Józefa Siemczyka, dziękowali wierni: za kapłańskie dłonie, które błogosławiły lud na trud dnia codziennego, za Słowo Boże i Ciało Pańskie, za prostowanie krętych dróg życia, za obecność w chwilach radości i smutku. Jak podkreślali przedstawiciele parafii, ich proboszcz zawsze umiał oddzielać prawdę od fałszu i dobro od zła z pełnym szacunkiem i miłością do człowieka. – Starałeś się służyć Bogu na wzór św. Józefa; podkreślałeś, że chrześcijanin musi żyć prawdą. W pamięci zapisałeś się jako gorliwy kapłan, który troszczył się o materialny byt i Kościół jako wspólnotę wierzących. Spokojny i cierpliwy, oszczędny w słowach, ale budzący szacunek i zaufanie. Bez lęku podejmowałeś nowe wyzwania, a największym owocem pracy jest ta świątynia i wspólnota – wymieniali parafianie.
– Dziękujemy Stwórcy, że postawił na naszej drodze kapłana, który nie zmarnował czasu ani talentu. Jesteś znakiem, że Bóg z miłością patrzy na nas z nieba – podkreślali.
Wzruszony jubilat dziękował za wszystkie oznaki życzliwości, a zwłaszcza za modlitwę. Zapewniał, że nadal jest gotowy służyć Bogu i ludziom w parafii, do której został posłany. Podkreślał, że przez 50 lat kapłaństwa nie miał żadnych wątpliwości co do powołania i wyboru drogi życiowej. – W różnych problemach i trudnościach zawsze czuwała nade mną Boża Opatrzność; w rozwiązywaniu licznych spraw zawsze odczuwałem obecność Ducha Świętego. Dziś dziękuję Bogu za wszystkie łaski, które otrzymałem, by móc tworzyć wielkie dzieła dla Boga i ludzi – mówił jubilat, podkreślając, że mimo upływu lat wciąż czuje się potrzebnym kapłanem.
"Drogie siostry - to jest wasz autorytet! Bo nic na to nie wskazuje, byście miały wejść w takie czy inne urzędy kościelne - biskupami nie będziecie. Wasz autorytet nie jest czerpany z urzędu, tylko jest autorytetem czerpanym z charyzmatu. Wszystkie jesteście charyzmatyczkami, macie w sobie charyzmat swoich założycieli" - mówił kard. Ryś podczas adwentowego dnia skupienia dla sióstr.
Już po raz kolejny przedstawicielki żeńskich zgromadzeń zakonnych posługujących na terenie archidiecezji łódzkiej przeżywały swój dzień skupienia. Mszy świętej rozpoczynającej adwentowe skupienie dla sióstr, które odbywało się dziś w Wyższym Seminarium Duchownym, przewodniczył metropolita łódzki kardynał Grzegorz Ryś.
„Radujcie się zawsze w Panu!” – wzywa nas dzisiaj Apostoł Paweł. Skąd jednak zaczerpnąć tej radości? Gdzie znaleźć do niej motywację? Tak bardzo nam jej brakuje w naszym codziennym życiu. Święty Paweł odpowiada: „Pan jest blisko!”
Już za tydzień i parę dni zasiądziemy do wigilijnego stołu, zaśpiewamy kolędy, powitamy wśród nas nowonarodzonego Jezusa. Już tak blisko do świąt! Czuć już tę atmosferę, zapachy, podniosłość… Lecz drugiej strony możemy czuć również podenerwowanie, napięcie, pośpiech… Już tak blisko… Czy zdążę ze wszystkim? Tyle jest jeszcze do zrobienia! Tyle do przygotowania! Ileż pracy mnie czeka!
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.