Brytyjski sędzia Robert Owen ogłosił wyniki swojego dochodzenia ws. otrucia w 2006 r. Aleksandra Litwinienki. Z raportu Owena wynika, że zabójstwo dokonane przez dwóch agentów rosyjskich służb specjalnych było „prawdopodobnie zaakceptowane” przez prezydenta Władimira Putina i szefa Federalnej Służby Bezpieczeństwa Nikołaja Patruszewa. Litwinienko, były funkcjonariusz KGB i FSB, po ucieczce do Wielkiej Brytanii oskarżał Putina o przeprowadzenie zamachów terrorystycznych, które posłużyły jako pretekst do inwazji na Czeczenię. Premier Wielkiej Brytanii David Cameron nazwał zabójstwo Litwinienki „działaniem państwa”. Kreml zaprzecza zarzutom.
BBC
* * *
Jak zauważa politolog dr Jerzy Targalski, sprawa Litwinienki powoduje, że napięte relacje rosyjsko-brytyjskie prawdopodobnie się nie poprawią.
– Wielka Brytania postawiła sprawę jasno: nie będzie zgody z obecnym kierownictwem Kremla. Zachód zakłada najwyraźniej, że władze Rosji się zmienią. Wskazują na to zresztą dane gospodarcze. Jeśli Iran zrealizuje plan zwiększenia sprzedaży ropy, jej cena może spaść do 20 dol. za baryłkę. Tymczasem żyjąca ze sprzedaży surowców Rosja jest bankrutem – mówi „Niedzieli” dr Targalski.
J. J.
Ekonomia
Davos pod znakiem migracji
Reklama
Bliski Wschód potrzebuje planu Marshalla – stwierdził minister finansów Niemiec Wolfgang Schäuble podczas Światowego Forum Ekonomicznego w szwajcarskim Davos. Temat uchodźców zdominował początek spotkania. Premier Holandii Mark Rutte stwierdził, że UE musi znaleźć rozwiązanie w ciągu 6-8 tygodni, a szef rządu Grecji Aleksis Cipras wezwał do zablokowania przemytu ludzi przez Morze Egejskie.
W forum w Davos uczestniczyło 2,5 tys. osób, w tym 40 przywódców państw, 1 tys. managerów firm, a także celebryci. Oprócz sprawy uchodźców omawiane były także m.in. kwestie związane ze zmianami klimatycznymi.
Zajmujący się dziennikarstwem śledczym serwis „Exaro” opublikował raport sędzi Dame Janet Smith dotyczący afery Jimmy’ego Savile’a. Ten popularny w latach 70. i 80. ubiegłego wieku prezenter BBC został w 2005 r. oskarżony o wykorzystywanie dzieci. Przypisuje mu się przynajmniej 200 aktów pedofilii dokonywanych na przestrzeni wielu lat. Savile zmarł w 2011 r. Z ujawnionego dokumentu wynika, że 107 pracowników BBC miało świadomość, czego dopuszcza się Savile, ale status gwiazdy gwarantował prezenterowi nietykalność.
Dotychczasowa szefowa Międzynarodowego Funduszu Walutowego Christine Lagarde prawdopodobnie obroni stanowisko. Jej kadencja kończy się w lipcu, ale rozpoczęły się starania o ponowny wybór Francuzki. Lagarde uzyskała już poparcie krajów strefy euro oraz Wielkiej Brytanii.
Szefowa MFW na tle poprzedników wyróżnia się poparciem dla socjalnych rozwiązań ekonomicznych, a także dla walki z domniemanymi zmianami klimatu. Ostatnio stwierdziła też, że imigracja jest korzystna dla gospodarki.
Grecy protestują przeciwko działaniom rządu Aleksisa Ciprasa. W ciągu kilku dni Ateny zostały dwukrotnie zablokowane przez protestujących przedstawicieli klasy średniej i wolnych zawodów. W innych częściach kraju demonstrowali też rolnicy i marynarze. Obywateli oburzyły plany reformy emerytalnej, obniżającej wysokość świadczeń i podwyższającej wysokość płaconych składek. Działania te są wymuszone przez wierzycieli Grecji, jednak w ubiegłym roku Cipras wygrał wybory, obiecując, że cięć nie będzie.
W dwóch niemieckich landach – Bawarii i Badenii-Wirtembergii azylantom w ośrodkach dla uchodźców odbiera się pieniądze i wartościowe przedmioty – ujawnił dziennik „Bild”. Zajęty majątek jest przeznaczany na pomoc społeczną. Zgodnie z niemieckim prawem, utrzymanie azylanta powinno bowiem obciążać przede wszystkim jego samego. Sprawa wyszła na jaw po tym, jak wprowadzenie podobnych rozwiązań zaczęła rozważać Dania.
Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia.
Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka.
Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
„Nie lękajcie się przyjąć Chrystusa i Jego krzyża” — te słowa, wypowiedziane przez Jana Pawła II w homilii na rozpoczęcie pontyfikatu 22 października 1978 roku, zapowiadały kierunek jego całego życia i nauczania. Krzyż nie był dla niego symbolem klęski, lecz drogą do miłości. A Wielki Piątek — nie końcem, ale tajemniczym przejściem w stronę zmartwychwstania.
Wielki Piątek to dzień ciszy. Milkną organy w kościołach, gasną światła, a ołtarz zostaje ogołocony — jakby cały świat na chwilę wstrzymał oddech wobec niewypowiedzianej tajemnicy krzyża. To dzień, który stawia pytania, ale nie zawsze udziela odpowiedzi. Św. Jan Paweł II swoim życiem i nauczaniem pokazał, że właśnie w cierpieniu można odnaleźć sens, nadzieję i głębię człowieczeństwa.
- Te święte trzy dni, które otwierają się dzisiaj przed nami, to szczególna okazja, by wejść, na ile się da, w głębię tajemnic Jezusa Chrystusa, Jednorodzonego Syna Bożego, Boskiego Logosu, który dla nas i dla naszego zbawienia przyjął ciało z Maryi Dziewicy – mówił abp Marek Jędraszewski podczas Mszy Krzyżma Świętego w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.
Na początku homilii arcybiskup postawił pytanie: kim jest Jezus Chrystus? Podkreślił, że nurtowało ono mieszkańców już Nazaretu w odczytanej w Liturgii Słowa ewangelicznej scenie. Dla nich jednak Chrystus na zawsze miał pozostać tylko synem Józefa – cieśli. – Czytając Ewangelię, zdajemy sobie sprawę, że wielokrotnie, mimo cudów dokonywanych przez Jezusa, mimo nadzwyczajnej mądrości Jego nauczania, wracał problem, kim On jest – zauważył metropolita i wskazał, że prawda o Jezusie – Synu Bożym przyjęła swój najbardziej dramatyczny wyraz przed sądem Kajfasza.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
