Reklama

Niedziela Łódzka

Księża męczennicy z Dachau

Ks. Mieczysław Gręda

W obozie koncentracyjnym w Dachau zginęło 114 księży diecezji łódzkiej. Żadna inna diecezja w Polsce nie poniosła tak dużych procentowo strat duchowieństwa. W ubiegłym roku minęła 70. rocznica wyzwolenia obozu

Niedziela łódzka 6/2016, str. 8

[ TEMATY ]

sylwetka

Archiwum Archidiecezjane

Ks. Mieczysław Gręda

Ks. Mieczysław Gręda

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Urodził się 18 maja 1906 r. w Cichmianie w powiecie kaliskim w rodzinie Józefa i Walerii ze Skoniecznych. Uczył się najpierw w szkole elementarnej w rodzinnej wsi. Szkołę ukończył w 1918 r. Kontynuował naukę w Koedukacyjnym Gimnazjum Humanistycznym w Dąbiu n/Nerem. Po ukończeniu szóstej klasy zmienił szkołę, uczył się w liceum we Włocławku. Po roku powrócił do wcześniejszej szkoły. Ukończył ją w 1926 r., zdając egzamin dojrzałości. W tym też roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Łodzi. Ukończył je w 1930 r. i 17 sierpnia przyjął święcenia kapłańskie w łódzkiej katedrze z rąk biskupa ordynariusza Wincentego Tymienieckiego.

Reklama

Po święceniach nauczał religii i był prefektem publicznych szkół powszechnych w Brzezinach. W mieście tym uczył w Szkole Powszechnej męskiej przy ul. Piłsudskiego i ul. Okrzei, Szkole Powszechnej nr 2 przy ul. św. Anny oraz w Gimnazjum przy ul. Okrzei. Na rok szkolny 1931/32 został przeniesiony na stanowisko wikariusza i prefekta szkół powszechnych do Tomaszowa Mazowieckiego. Uczył tam w następujących szkołach: w Publicznej Szkole Powszechnej nr 2, nr 3 i nr 10, a także wypełniał obowiązki wikariuszowskie w parafii św. Antoniego. W roku 1932 r. został translokowany na stanowisko wikariusza parafii św. Mateusza w Pabianicach, a pod koniec tegoż roku został wikariuszem parafii Przemienienia Pańskiego w Łodzi. W 1933 r. został mianowany wikariuszem parafii w Zgierzu, a po 2 miesiącach wikariuszem parafii w Łęczycy. Nauczał tam religii w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza i w Szkole Powszechnej nr 2. W 1933 r. został mianowany wikariuszem w parafii w Łasku, a w 1934 r. wikariuszem parafii św. Wojciecha w Łodzi-Chojnach. Od roku szkolnego 1934/35 pełnił stanowisko prefekta w publicznych szkołach powszechnych w Ozorkowie. W 1936 r. objął stanowisko wikariusza parafii św. Józefa w Łodzi. W parafii tej pracował do momentu aresztowania. Podobnie jak inni księża, którzy duszpasterzowali na terenach wcielonych do III Rzeszy, został 6 października 1941 r. aresztowany wraz z drugim wikariuszem ks. Mieczysławem Wojciechowskim i osadzony najpierw w obozie przejściowym w Konstantynowie, następnie 30 października 1941 r. w obozie koncentracyjnym w Dachau, numer obozowy 28111.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. Ludwik Bujacz wspominając go, pisał: „Pracował przy węglu. Ciężkie warunki życia były powodem gruźlicy. Życie zakończył w komorze gazowej”. W źródłach są różne informacje dotyczące jego śmierci. Jedne podają, że zginął w transporcie inwalidów, a inne, że został rozstrzelany. Zakończył życie 7 grudnia 1942 r.

* * *

Ks. Mieczysław Gręda (1906-1942)
Prefekt szkół w Brzezinach, prefekt szkół i wikariusz w parafii św. Antoniego w Tomaszowie Mazowieckim, wikariusz parafii: w Zgierzu, Łęczycy, Ozorkowie, św. Mateusza w Pabianicach i parafiach łódzkich: Przemienienia Pańskiego, św. Wojciecha, św. Józefa.
Nr obozowy 28111

* * *

Przekazujmy pamiątki po zmarłych kapłanach

Archiwum Archidiecezjalne w Łodzi, które podjęło się zadania udokumentowania życia zamęczonych w czasie II wojny światowej duchownych diecezji łódzkiej, prosi księży i osoby świeckie o przekazywanie wszelkich pamiątek po zmarłych kapłanach (fotografii, zapisków). Zależy nam przede wszystkim na kapłanach, którzy zginęli podczas okupacji oraz tych, którzy zmarli przed 1980 r. Prosimy o fotografie kościołów, uroczystości parafialnych i ludzi, którzy związani byli z historią danej parafii.

Kontakt do Archiwum: archiwum@archidiecezja.lodz.pl, tel. 42-636-44-35.

2016-02-04 10:08

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Razem „na wozie i pod wozem”

Niedziela zamojsko-lubaczowska 26/2013, str. 6

[ TEMATY ]

sylwetka

Archiwum Doroty Łukomskiej

Połowa lipca 1943 r., niedziela. Tuż przed godz. 11.00 na teren przejściowego obozu przesiedleńczego w Zwierzyńcu przybyli dziwni goście i zasiedli przy specjalnie ustawionych stołach. Naprzeciw nich spędzeni zostali więźniowie - ludzka masa wygłodzonych, przerażonych i zrozpaczonych postaci, których do obozu zwieziono z całej okupowanej Zamojszczyzny. Nie wiedzieli oni, co ich czeka, a spodziewali się tylko najgorszego. Osoby przy stoliku starały się przybrać zachęcający wyraz twarzy, choć na widok tego ogromu ludzkiej nędzy i upodlenia było o to bardzo trudno. Stojący z boku Niemcy, z komendantem obozu na czele, uśmiechali się kpiąco. Wreszcie zza stolika wyszedł wysoki, szczupły mężczyzna i - postępując kilka kroków w stronę więźniów, zaczął powoli tłumaczyć cel swojej wizyty. Otóż uzyskał on zgodę generała SS Odilo Globocnika na zabranie z obozu i przekazanie rodzinom lub wskazanym osobom dzieci, które najbardziej cierpiały w obozowych warunkach. Pierwsza reakcją na te słowa, było cofnięcie się więźniów w tył i zasłonięcie dzieci przez dorosłych. Sytuacja stawała się coraz bardziej niepewna. Wreszcie jedna lub dwie osoby rozpoznały w stojącym przed nimi mężczyźnie ordynata Jana Zamoyskiego. Zaczęły padać pytania, a w przełamaniu lodów pomogła obecność miejscowego proboszcza. Znękani rodzice zaczęli przekazywać dzieci nowym opiekunom i podawać adresy rodzin i bliskich, do których miały one trafić. Akcja w obozie trwała do godzin popołudniowych. Dzieci były przewożone do łaźni, gdzie je kąpano i ubierano w czystą odzież. Komisja lekarska badała małych więźniów i ustalała sposób ich leczenia. W końcu dzieci trafiały do ochronki prowadzonej przez ordynatową Różę Zamoyską, która, mimo iż sama miała w tym czasie dwie małe córeczki, dla wszystkich pensjonariuszy ochronki była najczulszą mamą i opiekunką.
CZYTAJ DALEJ

Chrystus nie musi udowadniać swojego zmartwychwstania

2025-04-15 10:00

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Grażyna Kołek

Chrystus nie musi udowadniać swojego zmartwychwstania. On żyje niezależnie od tego, czy ja tego chcę czy nie, czy w to wierzę czy neguję. Kwestia zmartwychwstania nie jest problemem Jezusa, ale naszym problemem. To ja muszę podjąć decyzję, czy w to wierzę czy to odrzucam.

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
CZYTAJ DALEJ

Święta, święta... i pełna lodówka?

2025-04-16 04:16

Archiwum KUL

Zostaw żywność w lodówce społecznej KUL – apeluje Monika Stojowska, zastępca rzecznika prasowego KUL.

Zrobiłeś za dużo jedzenia na święta i już nie dasz rady nic zjeść? Przynieś żywność do lodówki społecznej KUL i uratuj ją przed zmarnowaniem!
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję