Dobrze znamy i lubimy modlić się przy stacjach Drogi Krzyżowej na Kalwarii Jasnogórskiej, na Przeprośnej Górce u św. Ojca Pio czy na Makowym Wzgórzu w Praszce. Mamy jednak jeszcze inne, piękne kalwarie na terenie naszej archidiecezji. Serdecznie zapraszam na wspólne rozważanie Męki Pańskiej na kalwariach, które nazywam małymi, nie dlatego, że są mniejsze czy mniej ważne, ale są niekiedy trochę zapomniane i mniej uczęszczane – podkreśla bp Przybylski.
Kalwaria i Boże Miłosierdzie
Kalwaria w Zawierciu-Blanowicach jest związana ze szczególnym kultem Bożego Miłosierdzia. Usytuowana jest przy sanktuarium Miłosierdzia Bożego i Świętego Krzyża Chrystusowego. Erygował i poświęcił ją 8 października 2010 r. abp Stanisław Nowak.
Kalwaria mrzygłodzka jest miejscem szczególnej modlitwy za dzieła misyjne w archidiecezji. Na podstawie istniejących dokumentów można stwierdzić, że Mrzygłód był jednym z pierwszych na ziemiach polskich miejsc kultu Matki Bożej Różańcowej. W 1986 r. metropolita częstochowski abp Stanisław Nowak odnowił kult Matki Bożej Mrzygłodzkiej, ustanawiając tutejszą świątynię sanktuarium maryjnym. 24 października 1994 r. na jego prośbę Ojciec Święty Jan Paweł II wydał bullę zezwalającą na koronację łaskami słynącego obrazu Matki Bożej Mrzygłodzkiej koronami papieskimi. Uroczysta koronacja odbyła się 25 sierpnia 1996 r. na błoniach myszkowskich. Koronacji dokonał legat papieski kard. Adam Maida z Detroit.
Oblubienica Ducha Świętego
Kalwaria na Pociesznej Górce wpisuje się w duchowość sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia – Oblubienicy Ducha Świętego Pocieszyciela. Koronacji papieskimi koronami słynącego łaskami obrazu Matki Bożej Pocieszenia, Oblubienicy Ducha Świętego Pocieszyciela, dokonał 8 września 2007 r. kard. Stanisław Dziwisz.
Wdzięczność za wolność
Kalwarię działoszyńską abp Wacław Depo erygował jako wotum wdzięczności parafii za 1050 lat chrztu Polski oraz w 100. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę.
Pamięć o poległych
W Wąsoszu kalwarię z 33 kaplicami Drogi Krzyżowej poświęcił w 1993 r. abp Stanisław Nowak. Jest ona również szczególnym miejscem pamięci o powstańcach styczniowych.
„Niech Matka Boża Kalwaryjska króluje także w Praszce. Módlcie się tam za mnie”– te słowa Jan Paweł II wypowiedział w Kalwarii Zebrzydowskiej w 2002 r. O koronacji wizerunku Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia z Praszki z abp. Wacławem Depo – metropolitą częstochowskim – rozmawia Lidia Dudkiewicz
LIDIA DUDKIEWICZ: – Jesteśmy świadkami historycznego faktu. 12 września 2015 r. na Makowym Wzgórzu w Praszce, w archidiecezji częstochowskiej, odbędzie się koronacja wizerunku Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia. Można powiedzieć, że geneza tego wydarzenia sięga 19 sierpnia 2002 r., kiedy to w Kalwarii Zebrzydowskiej podczas ostatniej Mszy św., którą Jan Paweł II sprawował na polskiej ziemi, doszło do „spotkania” wizerunku Matki Bożej z Praszki ze swoim oryginałem, czyli z wizerunkiem Matki Bożej z Kalwarii Zebrzydowskiej. Ojciec Święty powiedział wtedy bardzo ważne słowa, będące duchową inspiracją do podjęcia działań, których zwieńczeniem jest koronacja obrazu w Praszce.
Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.
Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -
Boga zabić się nie da; Chrystusa nie można wykreślić z dziejów ludzkości – powiedział abp Stanisław Budzik.
- Otrzyjcie już łzy płaczący, żale z serca wyzujcie, wszyscy w Chrystusa wierzący weselcie się i radujcie, bo zmartwychwstał samowładnie, jak przepowiedział dokładnie. Ta radosna nowina ogarnia dziś cały świat. Przechodzimy do świątyni, aby razem z Marią Magdaleną, św. Piotrem i św. Janem pobiec do pustego grobu Chrystusa, aby się z Nim spotkać, aby Mu uwierzyć; aby uwierzyć, że Ten, który dla nas umarł i dla nas zmartwychwstał, jest obecny wśród nas pod postacią Chleba; możemy Go przyjąć, aby się Nim napełnić, aby się napełniać Jego miłością i łaską Zmartwychwstania – powiedział abp Stanisław Budzik podczas uroczystej sumy w archikatedrze lubelskiej. Wraz z nim Eucharystię sprawowali biskupi: bp Artur Miziński, bp Józef Wróbel, bp Adam Bab i bp senior Mieczysław Cisło oraz kapłani, w tym prezbiterzy Kapituły Archikatedralnej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
