Franciszkanin nazwał sakrament pokuty i pojednania „wielką koalicją przeciw złu”. Ten doświadczony spowiednik i kierownik duchowy, a także pomysłodawca i wykładowca Szkoły dla Spowiedników, wygłosił ją 18 maja. Rozpoczął od diagnozy ludzkiego podejścia do sakramentu pokuty. – Nie lubimy się spowiadać. Nie lubimy, bo w sakramencie pokuty mówimy o tym, co jest ciemne w naszym życiu. Choć wiemy, że mówimy to Bogu, to w tej rozmowie pośredniczy kapłan – stwierdził, przypominając jednak, że z drugiej strony kratek konfesjonału siedzi ktoś, kto także jest grzesznikiem i się spowiada.
– W sakramencie pokuty tworzymy jedną wielką koalicję przeciwko grzechowi i złu. My, grzesznicy, którzy wyznajemy grzechy, kapłan, który jest przedstawicielem Kościoła, i wreszcie Chrystus – wszyscy jesteśmy razem przeciwko grzechowi i złu – mówił o. Jordan.
Odwołując się do historii, przypomniał, że przez wieki w sakramencie pokuty akcentowano wymiar prawny, jurydyczny: konfesjonał miał przypominać trybunał sędziowski – trybunał sprawiedliwości i miłosierdzia. Na tym tle ukazał nauczanie papieża Franciszek, który w spowiedzi podkreśla element terapeutyczny. – Ojciec Święty ciągle przypomina kapłanom: „pamiętajcie, że to nie jest sala tortur”. Bardzo chętnie przyjmuje metafory medyczne: „izba przyjęć”, „oddział szpitalny” – stwierdził zakonnik, podkreślając, że Kościół zmieniał swoje spojrzenie, dostrzegając coraz wyraźniej zranionego grzechem człowieka.
Ojciec Śliwiński, który naukowo zajmuje się filozofią kultury, zwrócił uwagę na fakt, że sakrament pokuty stoi w opozycji do współczesnej kultury sukcesu, samozadowolenia i samousprawiedliwienia. Wskazał też walory dobrze przeżywanego sakramentu pokuty. Zaliczył do nich m.in. świadome planowanie życia, odkrywanie prawdy o sobie, o świecie i o Kościele.
Ostatnią przed wakacjami katechezę „Wróć do Chrystusa” wygłosi 15 czerwca dogmatyk ks. Robert Woźniak z Krakowa.
Na mocy Listu apostolskiego w formie Motu proprio Antiquum ministerium Ojciec Święty ustanowił w całym Kościele posługę katechety. Będą ją pełniły osoby świeckie o głębokiej wierze i ludzkiej dojrzałości, według potrzeb duszpasterskich rozeznanych przez ordynariusza miejsca, wykonując ją w sposób świecki, zgodnie z naturą tej posługi.
LIST APOSTOLSKI W FORMIE „MOTU PROPRIO” PAPIEŻA FRANCISZKA Antiquum ministerium W KTÓRYM USTANAWIA POSŁUGĘ KATECHETY
Sądzę, że każda kobieta ma w sobie coś, co sprawia, że jest tajemnicza. Być może w moim przypadku owa tajemniczość bardziej rzuca się w oczy. Pewnie jest tak dlatego, że przez długi czas żyłam niejako w cieniu odwiecznej Tajemnicy, czyli Jezusa z Nazaretu.
Według tradycji kościelnej, sięgającej II wieku, mój mąż Kleofas był bratem św. Józefa. Dlatego też od samego początku byłam bardzo blisko Świętej Rodziny, z którą się przyjaźniłam. Urodziłam trzech synów (Jakuba, Józefa i Judę Tadeusza - por. Mt 27,56; Mk 15,40; 16,1; Jud 1).
Jestem jedną z licznych uczennic Jezusa. Wraz z innymi kobietami zajmowałam się różnymi sprawami mojego Mistrza (np. przygotowywaniem posiłków czy też praniem). Osobiście nie znoszę bylejakości i tzw. prowizorki. Zawsze potrafiłam się wznieść ponad to, co zwykłe i pospolite. Stąd też lubię, kiedy znaczenie mojego imienia wywodzą z języka hebrajskiego. W przenośni oznacza ono „być pięknym”, „doskonałym”, „umiłowanym przez Boga”. Nie chciałabym się przechwalać, ale cechuje mnie spokój, rozsądek, prostolinijność, subtelność i sprawiedliwość. Zawsze dotrzymuję danego słowa. Bardzo serio traktuję rodzinę i wszystkie sprawy, które są z nią związane.
Wytrwałam przy Panu aż do Jego zgonu na drzewie krzyża (por. J 19, 25).
Wiedziałam jednak, że Jego życie nie może się tak zakończyć! Byłam tego wręcz pewna! I nie myliłam się, gdyż za parę dni m.in. właśnie mnie ukazał się Zmartwychwstały - Władca życia i śmierci! Wpatrywałam się w Jego oblicze i wsłuchiwałam w Jego słowa (por. Mt 28,1-10; Mk 16,1-8). Poczułam wtedy radość nie do opisania. Chciałam całemu światu wykrzyczeć, że Jezus żyje!
Czyż nadal jestem tajemnicza? Jestem raczej świadkiem tajemniczych wydarzeń związanych z życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa. One całkowicie zmieniły moje życie. Głęboko wierzę, że mogą one również zmienić i Twoje życie. Wystarczy tylko - tak jak ja - otworzyć się na dar łaski Pana i z Nim być.
Nie miała wykształcenia. Nie miała znajomości. Co oczywiste, nie miała smartfona, zasięgów w mediach społecznościowych czy po prostu platformy, dzięki której przebiłaby się ze swoim przekazem. A jednak. To właśnie jej - Helenie Kowalskiej, prostej dziewczynie z ziemi łęczyckiej, późniejszej siostrze Faustynie, Jezus powierzył jedną z najważniejszych misji XX wieku. Misję Bożego Miłosierdzia.
Już 26 kwietnia odbędzie się wielkie wydarzenie artystyczno-modlitewne Symfonia Miłosierdzia. Z nowoczesnej sceny usytuowanej niedaleko Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w krakowskich Łagiewnikach popłynie na świat w 16 językach utwór, wykonywany przez około 200 artystów, w pełni złożony ze słów siostry Faustyny i sławiący Boże Miłosierdzie. Będzie to nie tylko modlitwa o Miłosierdzie, ale też wielkie wołanie o pokój, które za pośrednictwem telemostu jednocześnie będzie płynąć z sześciu kontynentów.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.