Każdy misjonarz ma czasem chwile zniechęcenia lub kryzysu. Wtedy niezastąpiona jest modlitwa. Bardzo dziękujemy za duchowe wsparcie, które w ramach tej inicjatywy jest nam udzielane – mówi s. Rachela Kaczmarek, dominikanka, która na co dzień pracuje w Kamerunie.
W tym roku obok misjonarzy posługujących w krajach ad gentes akcją objęci są również duchowni i osoby konsekrowane, którzy pracują w krajach byłego ZSRR. – Zależało nam na udzieleniu modlitewnego wsparcia także tym, którzy pracują duszpastersko przede wszystkim na Ukrainie. Zostali oni dołączeni do naszej listy. Czas trwającej wojny jest wyjątkowo dramatyczny. Wierzymy, że każdy gest solidarności ma znaczenie. Każdy z misjonarzy, który jest w naszym systemie, ma już zapewnione wsparcie – mówi Michał Jóźwiak, koordynator tegorocznej edycji.
Według danych Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, na świecie pracuje obecnie 1771 polskich misjonarzy, którzy obok ewangelizacji zajmują się poprawą jakości życia rdzennych mieszkańców.
W Środę Popielcową papież Franciszek rozesłał misjonarzy miłosierdzia. Wśród nich był kapłan naszej diecezji ks. Artur Godnarski z Gubina. Rola misjonarzy miłosierdzia została opisana w bulli „Misericordiae vultus” w numerze 18. Misjonarz miłosierdzia ma być znakiem żywym Ojca przyjmującego wszystkich, którzy szukają Jego przebaczenia. Są oni wezwani do animowania misji ludowych lub szczególnych inicjatyw związanych z jubileuszem, ze szczególnym odniesieniem do celebracji sakramentu pojednania.
80 lat temu, 8 maja 1945 r., zakończyła się II wojna światowa w Europie. Akt kapitulacji Niemiec oznaczał koniec sześcioletnich zmagań. Nie oznaczał jednak uwolnienia kontynentu spod panowania autorytaryzmu. Europa Środkowa na pół wieku znalazła się pod kontrolą ZSRS.
Na początku 1945 r. sytuacja militarna i polityczna III Rzeszy wydawała się przesądzać jej los. Wielka ofensywa sowiecka rozpoczęta w czerwcu 1944 r. doprowadziła do utraty przez Niemcy ogromnej części Europy Środkowej, a straty w sprzęcie i ludziach były niemożliwe do odtworzenia. Porażka ostatniej wielkiej ofensywy w Ardenach przekreślała niemieckie marzenia o zawarciu kompromisowego pokoju z mocarstwami zachodnimi i kontynuowaniu wojny ze Związkiem Sowieckim. Wciąż zgodna współpraca sojuszników sprawiała, że dla obserwatorów realistycznie oceniających sytuację Niemiec było jasne, że wykluczone jest powtórzenie sytuacji z listopada 1918 r., gdy wojna zakończyła się zawieszeniem broni. Dążeniem Wielkiej Trójki było doprowadzenie do bezwarunkowej kapitulacji Niemiec oraz ich całkowitego podporządkowania woli Narodów Zjednoczonych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
