Reklama

Poznań

Mała droga do świętości

Z Poznania do karmelitańskiego klasztoru w Zwoli dojedziemy autobusem linii 560 i 561. Trzeba minąć Kórnik i wysiąść w Zaniemyślu przy poczcie. Stąd do celu jest już tylko 20 min pieszo.

Niedziela Plus 10/2023, str. II

Archiwum klasztoru w Zwoli

W czasie rekolekcji można przyjąć szkaplerz

W czasie rekolekcji można przyjąć szkaplerz

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Chociaż widać, że jeszcze trwa budowa, to jednak ukończone jedno skrzydło obiektu pozwala mieszkać i modlić się kilkuosobowej wspólnocie karmelitów bosych i organizować tutaj rekolekcje w otoczeniu piękna przyrody.

Papieska inspiracja

– Rekolekcje są skierowane do wszystkich, którzy szukają skupienia i ciszy, chociaż zwykle przyjeżdżają tutaj osoby, które w jakiś sposób zetknęły się już z duchowością karmelitańską albo też szukają drogi pogłębienia swojego życia duchowego – mówi o. Roman Hernoga, przełożony wspólnoty. – Prowadzimy rekolekcje tematyczne związane z duchowością Karmelu, Karmelitańską Szkołę Modlitwy, a także rekolekcje wielkopostne i adwentowe. W ten sposób dzielimy się bogactwem naszej duchowości i nauczaniem św. Teresy od Jezusa, św. Jana od Krzyża, św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz innych wielkich postaci naszego zakonu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jedną z inspiracji do rozpoczęcia budowy ośrodka rekolekcyjno-formacyjnego w Zwoli był list apostolski Jana Pawła II Novo millennio ineunte. Papież zauważył w nim, że mimo postępujących procesów laicyzacji obserwujemy w świecie potrzebę duchowości, która przejawia się jako nowy głód modlitwy.

Reklama

W tym samym liście Ojciec Święty zachęca, aby nasze chrześcijańskie wspólnoty stawały się prawdziwymi „szkołami” modlitwy – nie tylko tej błagalnej, ale także wyrażanej w dziękczynieniu, uwielbieniu, adoracji, kontemplacji, słuchaniu, żarliwości uczuć aż po prawdziwe „urzeczenie” serca. Jest to droga, która wymaga wysiłku duchowego i prowadzi czasem przez trudne doświadczenia, ale spotkamy na niej wielkich mistyków, a wśród nich m.in. reformatorów Karmelu: św. Jana od Krzyża i św. Teresę z Ávili.

Trudne początki

Prace przy domu rekolekcyjno-formacyjnym w Zwoli rozpoczęto w 2011 r. Kamień węgielny poświęcił 24 sierpnia 2013 r. abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański. W 2014 r. postanowiono przyspieszyć budowę niewielkiego budynku gospodarczego, aby mógł on być tymczasowym miejscem zamieszkania wspólnoty zakonnej. 25 maja 2016 r. trzej karmelici bosi wprowadzili się do domu zaadaptowanego na mały klasztor. Mieli w nim do dyspozycji kaplicę, cztery cele i kuchnię.

W następnym roku ukończono budowę stanu surowego całego obiektu i przykryto go dachem. Chociaż pandemia i wynikające z niej ograniczenia opóźniły prace wykończeniowe, w lipcu 2021 r. wschodnie skrzydło budynku, w którym znajdują się: kaplica, kuchnia, jadalnia, sala konferencyjno-rekreacyjna i piętnaście pokoi z łazienkami, było gotowe.

W uroczystość Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel 16 lipca 2021 r. o. Jan Malicki, prowincjał Warszawskiej Prowincji Karmelitów Bosych, pobłogosławił kaplicę zakonną i ukończoną część klasztoru, który przyjął wezwanie św. Teresy od Jezusa. Od tamtej pory w klasztorze organizowane są regularnie rekolekcje.

Na drodze karmelitańskiej

Reklama

– Chcemy przez prowadzenie rekolekcji, sesji i spotkań formacyjnych pomagać wszystkim przybywającym w kształtowaniu dojrzałej chrześcijańskiej osobowości – mówi o. Hernoga. – Naszym szczególnym powołaniem jest pomaganie innym w pogłębianiu osobistej relacji z Bogiem, co czynimy przez prowadzenie Szkoły Modlitwy Karmelitańskiej, czyli modlitwy wewnętrznej praktykowanej na sposób terezjański.

Rekolekcje trwają od 3 do 5 dni. Są to spotkania otwarte, tzn. można uczestniczyć w dowolnie wybranych sesjach tematycznych. Jedynie spotkania w Szkole Modlitwy Karmelitańskiej stanowią kontynuację i powinno się uczestniczyć w każdej z kolejnych sesji. Tematy odpowiadają na różne potrzeby uczestników, zwłaszcza poszukiwania sensu życia. We współczesnym, zdominowanym przez konsumpcjonizm świecie człowiek szuka swojej wartości w sprawach zewnętrznych, robieniu kariery, zdobywaniu bogactw itd. Po pewnym czasie wiele osób odkrywa, że jest to ślepa uliczka, która prowadzi do wewnętrznej pustki. Droga karmelitańska ukazuje kierunek prowadzący do odkrycia, że nasze wnętrze jest nie puste, ale zamieszkane przez Boga; do zrozumienia własnej wartości i godności, płynącego z faktu, że jesteśmy dziećmi Bożymi.

Zaproszenie do Zwoli

Reklama

W tym roku odbyło się już kilkoro rekolekcji. Pierwsze były poświęcone tematowi „Święta Teresa i życie sakramentalne”, a ich istotą było przypomnienie, że podstawą modlitwy i doświadczeń mistycznych św. Teresy z Ávila było życie sakramentalne. Spojrzenie na jej postać z tej perspektywy pozwala współczesnemu człowiekowi odkryć skarby zawarte w sakramentach. Rekolekcje pt. „Droga do Maryi. Droga z Maryją. Od poczęcia do wieczności” były ukierunkowane na odkrywanie działania Boga przez Maryję w życiu każdego człowieka. Przewodniczką lutowego spotkania była kolejna wielka święta Karmelu, a nosiły one tytuł „«Windą do nieba» – droga do Boga św. Teresy z Lisieux”.

W połowie marca rozpocznie się Szkoła Modlitwy Karmelitańskiej (15--19 marca). Pierwsza sesja nosi tytuł „Zaproszeni do przyjaźni z Jezusem”. Zaplanowane tematy to m.in. wyjaśnienie, czym jest modlitwa myślna i jak sobie radzić z trudnościami na modlitwie. W tym samym czasie (15-19 marca) zaplanowano odbywające się w całkowitym milczeniu pół pustynne, pół postne rekolekcje, których mottem są słowa z Księgi Ozeasza: „Chcę ją przynęcić, wyprowadzić na pustynię i mówić jej do serca” (2, 16). Osoby zafrapowane postacią św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza będą mogły uczestniczyć w kwietniowych rekolekcjach (13-16 kwietnia) poświęconych miłości miłosiernej w życiu tej świętej. Kolejny temat rozważań rekolekcyjnych to „Mężczyzna – kapłan domowego kościoła” (20-23 kwietnia). W maju natomiast proponowana jest nauka otwierania się na Ducha Świętego w słowie Bożym, a w rekolekcje wpisane jest kontemplacyjne wędrowanie po okolicznych lasach i wieczorne czuwanie przed Zesłaniem Ducha Świętego (25-28 maja). Z racji przypadającej w tym roku 150. rocznicy urodzin św. Teresy z Lisieux po raz trzeci w tym roku będzie ona przewodniczką rekolekcji (15-18 czerwca). Ich temat: „Ludzka słabość i zranienia – szansa czy zagrożenie?”, wynika ze stwierdzenia świętej, że każdy, nawet najbardziej niedoskonały człowiek może dążyć do świętości „małą drogą”.

Ze szczegółami propozycji ośrodka rekolekcyjnego w Zwoli można się zapoznać na jego stronie internetowej: www.zwola.karmelicibosi.pl . Proponowane tematy są związane z duchowością Karmelu oraz szeroko pojętą formacją chrześcijańską. Spędzony tutaj czas będzie również czasem wyciszenia, modlitwy, pogłębienia relacji z Bogiem i lepszego zrozumienia samego siebie.

2023-02-28 13:24

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Słuchaj, chrześcijaninie!

2025-04-08 15:22

Niedziela Ogólnopolska 15/2025, str. 20

[ TEMATY ]

homilia

ks. Dariusz Kowalczyk

Adobe Stock

Słuchanie i mówienie są jednymi z głównych wymiarów Liturgii Słowa Niedzieli Palmowej. Krok za nimi idą posłuszeństwo i świadectwo.

Proroctwo Izajasza, zapowiadające misję Syna Bożego, mówi najpierw o „otwarciu Jego ucha”, by wsłuchiwał się w głos Boga Ojca, by później strudzonych krzepić słowem, a także wiernie świadczyć o miłości danej z „Góry”. Miłości prawdziwej, bo ewangelicznej, niecofającej się nawet przed okrutnym cierpieniem. Miłości cichej, pokornej, nienarzucającej się, ale przez to niezwykle mocnej w swym wyrazie, zdolnej niwelować nawet najgrubsze narośle zobojętnienia i kruszyć pancerze nieczułości. Rozprawiającej się ostatecznie z zatwardziałością serca, która prowadzi do wzajemnego okaleczania, utraty prawdziwego życia, a w konsekwencji do serwowania sobie i innym skrajnej samotności.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, czyli Męki Pańskiej, i rozpoczyna obchody Wielkiego Tygodnia.

W ciągu wieków otrzymywała różne określenia: Dominica in palmis, Hebdomada VI die Dominica, Dominica indulgentiae, Dominica Hosanna, Mała Pascha, Dominica in autentica. Niemniej, była zawsze niedzielą przygotowującą do Paschy Pana. Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści ( por. Mt 21, 1-10; Mk 11, 1-11; Łk 19, 29-40; J 12, 12-19), a także rozważa Jego Mękę. To właśnie w Niedzielę Palmową ma miejsce obrzęd poświęcenia palm i uroczysta procesja do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się jak najdokładniej "powtarzać" wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria. Według jej wspomnień patriarcha wsiadał na oślicę i wjeżdżał do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go w radości i w uniesieniu, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Anastasis (Zmartwychwstania), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Owa procesja rozpowszechniła się w całym Kościele mniej więcej do XI w. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego była początkowo wyłącznie Niedzielą Męki Pańskiej, kiedy to uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jerusalem. Obie tradycje szybko się połączyły, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i Męka) . Przy czym, w różnych Kościołach lokalnych owe procesje przyjmowały rozmaite formy: biskup szedł piechotą lub jechał na osiołku, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre też przekazy zaświadczają, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów (czyżby nawiązanie do gestu Piłata?). Dzisiaj odnowiona liturgia zaleca, aby wierni w Niedzielę Męki Pańskiej zgromadzili się przed kościołem (zaleca, nie nakazuje), gdzie powinno odbyć się poświęcenie palm, odczytanie perykopy ewangelicznej o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy i uroczysta procesja do kościoła. Podczas każdej Mszy św., zgodnie z wielowiekową tradycją czyta się opis Męki Pańskiej (według relacji Mateusza, Marka lub Łukasza - Ewangelię św. Jana odczytuje się w Wielki Piątek). W Polsce istniał kiedyś zwyczaj, że kapłan idący na czele procesji trzykrotnie pukał do zamkniętych drzwi kościoła, aż mu otworzono. Miało to symbolizować, iż Męka Zbawiciela na krzyżu otwarła nam bramy nieba. Inne źródła przekazują, że celebrans uderzał poświęconą palmą leżący na ziemi w kościele krzyż, po czym unosił go do góry i śpiewał: "Witaj krzyżu, nadziejo nasza!". Niegdyś Niedzielę Palmową na naszych ziemiach nazywano Kwietnią. W Krakowie (od XVI w.) urządzano uroczystą centralną procesję do kościoła Mariackiego z figurką Pana Jezusa przymocowaną do osiołka. Oto jak wspomina to Mikołaj Rey: "W Kwietnią kto bagniątka (bazi) nie połknął, a będowego (dębowego) Chrystusa do miasta nie doprowadził, to już dusznego zbawienia nie otrzymał (...). Uderzano się także gałązkami palmowymi (wierzbowymi), by rozkwitająca, pulsująca życiem wiosny witka udzieliła mocy, siły i nowej młodości". Zresztą do dnia dzisiejszego najlepszym lekarstwem na wszelkie choroby gardła według naszych dziadków jest właśnie bazia z poświęconej palmy, którą należy połknąć. Owe poświęcone palmy zanoszą dziś wierni do domów i zawieszają najczęściej pod krzyżem. Ma to z jednej strony przypominać zwycięstwo Chrystusa, a z drugiej wypraszać Boże błogosławieństwo dla domowników. Popiół zaś z tych palm w następnym roku zostanie poświęcony i użyty w obrzędzie Środy Popielcowej. Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, wprowadza nas coraz bardziej w nastrój Świąt Paschalnych. Kościół zachęca, aby nie ograniczać się tylko do radosnego wymachiwania palmami i krzyku: " Hosanna Synowi Dawidowemu!", ale wskazuje drogę jeszcze dalszą - ku Wieczernikowi, gdzie "chleb z nieba zstąpił". Potem wprowadza w ciemny ogród Getsemani, pozwala odczuć dramat Jezusa uwięzionego i opuszczonego, daje zasmakować Jego cierpienie w pretorium Piłata i odrzucenie przez człowieka. Wreszcie zachęca, aby pójść dalej, aż na sam szczyt Golgoty i wytrwać do końca. Chrześcijanin nie może obojętnie przejść wobec wiszącego na krzyżu Chrystusa, musi zostać do końca, aż się wszystko wypełni... Musi potem pomóc zdjąć Go z krzyża i mieć odwagę spojrzeć w oczy Matce trzymającej na rękach ciało Syna, by na końcu wreszcie zatoczyć ciężki kamień na Grób. A potem już tylko pozostaje mu czekać na tę Wielką Noc... To właśnie daje nam Wielki Tydzień, rozpoczynający się Niedzielą Palmową. Wejdźmy zatem uczciwie w Misterium naszego Pana Jezusa Chrystusa...
CZYTAJ DALEJ

Ukraina/ 34 osoby zginęły w rosyjskim ataku rakietowym na Sumy

2025-04-13 18:54

[ TEMATY ]

Niedziela Palmowa

atak rakietowy

Sumy

34 osoby

PAP/EPA

Rosyjski atak rakietowy na Sumy

Rosyjski atak rakietowy na Sumy

Co najmniej 34 osoby zginęły, a 117 zostało rannych w Niedzielę Palmową w rosyjskim ataku rakietowym na Sumy na północnym wschodzie Ukrainy. Wojska rosyjskie zaatakowały centrum miasta dwoma rakietami balistycznymi z głowicami kasetowymi. Uderzenie potępili przywódcy m.in. Polski, Unii Europejskiej, Francji, W. Brytanii, Niemiec i Włoch.

Pociski spadły na centrum miasta około godz. 10.15 (godz. 9.15 w Polsce), gdy ludzie m.in. wracali bądź udawali się do cerkwi z okazji Niedzieli Palmowej lub spacerowali po bulwarze w centralnej części miasta.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję