Dlaczego uważasz, że twoje dziecko nie poradzi sobie w danej sprawie? To od ciebie zależy, czy twoje dziecko będzie żyło w pełni w młodości i w dorosłym życiu. Nie bój się obarczać je najpierw małymi, nieznacznymi zadaniami lub czynnościami proporcjonalnie do jego wieku. Jeśli dasz swojemu dziecku zadanie na wyrost, to przerośnie to jego możliwości i będzie się zrażać. I zacznie budować w sobie obraz nieudacznika. A w dorosłym życiu nie będzie miało wiary, że sobie poradzi. To z kolei będzie skutkować różnymi stanami ducha, np. lękami, depresją lub brakiem pewności siebie.
Cała sztuka polega na tym...
...aby dozować obowiązki stosownie do wieku i umiejętności, a także do talentów, które widzisz w swoim dziecku. Jeśli pomożesz mu odkryć jego talenty i je rozwijać, to jako dorosły w przyszłości nie będzie męczył ani unieszczęśliwiał siebie oraz innych.
Bardzo ważne jest towarzyszenie dziecku w jego codziennych obowiązkach. Rozmawianie i bycie otwartym na wszystkie tematy; dosłownie na wszystkie. Takie dziecko nigdy nie będzie się czuło opuszczone. Zawsze będzie czuło się bezpieczne. Obarczaj dziecko obowiązkami, nawet takimi, które są troszkę ponad jego siły. Ale w tym momencie obserwuj i bądź blisko, tak aby miało cię na horyzoncie.
Nie spełniaj w swoim dziecku własnych marzeń...
Reklama
...i nieosiągniętych celów życiowych. Przykładowo: chciałeś być piłkarzem i nie spełniłeś tego marzenia, ale starasz się to zrealizować w życiu swojego dziecka. Ale po co? Tylko po to, aby twoja mierna chwała zatryumfowała? Złamiesz dziecku serce, życie i ducha. I będzie nieszczęśliwym człowiekiem, choć pełnym pozornych sukcesów. Nie posługuj się własnym dzieckiem, chcąc osiągać ambitne cele. Bo mój syn (czy moja córka) musi być prawnikiem lub lekarzem. Co to znaczy: musi? Jeśli ma taki talent, to jak najbardziej. Ale jeśli nie ma takiego talentu, to w żadnym przypadku. To jest tak jak ze skarłowaciałą rośliną, obeschniętą, która stara się wzrastać na słabym i nieodpowiednim gruncie. Talent można porównać do róży, która pięknie rozkwita i służy innym swoim wyglądem i dostojeństwem. Postępuj tak, aby twoje dziecko wzrastało na żyznej i dobrze nawożonej glebie. Wtedy rozwinie się i będzie pięknym, szczęśliwym człowiekiem.
Dziecko trzeba uczyć odpowiedzialności za własne decyzje...
...i ponoszenia konsekwencji. Umiejętności przyznania się do błędu. Niejednokrotnie przyznania się do czyjegoś błędu na wzór Jezusa Chrystusa. Wtedy twoje dziecko nie będzie się bało podejmować wyzwań i ryzyka w przyszłości. Ucz swoje dzieci rozwiązywania problemów, a nie uciekania od nich lub zrzucania ich na innych.
Zdobądź się na stopniowe uwalnianie swojego dziecka spod swoich skrzydeł, aby w końcu uleciało jak ptak i było w pełni wolne. Kontrola jest przeciwnikiem wolności, a niejednokrotnie i miłości.
Doceniaj swoje dziecko...
...i chwal je nawet za drobne osiągnięcia. Twoje dziecko będzie wtedy nabierało do ciebie jeszcze większego zaufania i będzie bardziej pewne siebie. Będzie stawało się odważniejsze. Bądź dowcipny w swoim domu. Żartuj nawet w obliczu trudności. Poczucie humoru i dowcip to cecha ludzi inteligentnych. Chciej takim być razem ze swoją rodziną. Nie wprowadzaj w domu atmosfery napięcia i strachu. Rodzina ma cię szanować, a nie bać się ciebie.
To wszystko sprawi, że twoje dzieci nie będą się bały życia i będą osiągać zamierzone cele, nie krzywdząc siebie i innych ludzi.
Tym razem chodzi o los kolejnych młodych pokoleń, czyli przyszłość świata. Rozwój informatyki, komputeryzacja, powszechny dostęp do Internetu są uważane za najlepsze i największe osiągnięcia człowieka. Tymczasem wystarczy tylko przeanalizować zagrożenia związane z istnieniem Internetu. Już czteroletnie dzieci siadają przed komputerem, a rodzice z dumą opowiadają, jak to ich maluchy potrafią świetnie obsługiwać komputer, smartfon, chwalą się, że uczą nawet ich, dorosłych. Mądrzy nauczyciele w szkołach widzą jednak, jak wielkie zmiany następują w psychice, umysłach, zachowaniu dzieci przesiadujących godzinami przed ekranem komputera, poza wszelką kontrolą dorosłych. Przedmiotem szczególnego zainteresowania dzieci są wulgarne strony pornograficzne. Specjaliści apelują, by nie zwlekać z podejmowaniem działań przynajmniej ograniczających dostęp dzieci i młodzieży do pornografii. Dr Valerie Voon z Uniwersytetu w Cambridge opublikowała badania, z których wynika, że u dzieci oglądających strony pornograficzne pojawiają się zmiany neurologiczne, porównywalne z tymi, które zachodzą w mózgu narkomanów czy alkoholików. Im młodsze dziecko, tym trudniej te zmiany odwrócić. Dane na temat korzystania dzieci z pornografii są alarmujące. Z polskich badań Instytutu Profilaktyki Zintegrowanej wynika, że spośród 3,2 tys. gimnazjalistów z 8 województw, aż 66 proc. chłopców i 28 proc. dziewczynek korzystało przynajmniej raz dziennie ze stron pornograficznych. We wrześniu ubiegłego roku aż 720 tys. dzieci odwiedziło portale pornograficzne. Psychologowie ostrzegają, że pornografia uzależnia, a w swojej praktyce spotykają się już nawet z ośmiolatkami uzależnionymi od oglądania pornografii. Można sobie wyobrazić, co dzieje się z psychiką dzieci poddanych takiej deprawacji seksualnej! Młodzież w ten sposób odcina się od tego, co najcenniejsze, od osiągnięć kultury, tradycji, Kościoła, religii. Rodzice chcą być nowoczesnymi światowcami i bezrozumnie naśladują Zachód w jego najgorszych aspektach. „Człowiek współczesny, szczycąc się swoją otwartością i pluralizmem, posługuje się niezwykle wulgarnymi i prostackimi schematami myślenia, które przywołuje niemal jak automat. Pewien rodzaj barbarzyństwa jest dzisiaj pod szczególną ochroną… Idą czasy mroczne” – mówi prof. Ryszard Legutko. Jest jednak nadzieja, że nie wszystkich ogarnie głupota i ci nieliczni, jak to zwykle w historii bywało, uratują Polskę, a „ta iskra z Polski ocali świat” – taką miał nadzieję nasz wielki rodak Jan Paweł II.
Sytuacja jest trudna, gdyż peregrynująca „Od Oceanu do Oceanu” kopia Ikony Matki Bożej Częstochowskiej, przyłożona do wizerunku na Jasnej Górze, została zatrzymana w komorze celnej na granicy Unii Europejskiej we Włoszech.
Ci, którzy śledzą peregrynację Ikony Matki Bożej Częstochowskiej „Od Oceanu Do Oceanu” przez świat w obronie cywilizacji życia i miłości, z pewnością wiedzą, że przebyła Ona już około 220 tysięcy kilometrów, odwiedzając 32 kraje na pięciu kontynentach. Ta szczególna podróż trwa już od 2012 roku. Modliły się przed Nią miliony ludzi różnych narodów i języków, jednocząc się po stronie cywilizacji życia i uzyskując wiele Bożych łask. Ta szczególna peregrynacja zwraca także oczy świata ku Polsce, naszej wierze i tradycji, w której Matka Boża w Częstochowskiej Ikonie jest czczona jako Królowa Polski.
Wczoraj zapomniałem powiedzieć o jednym ze świętych, który towarzyszył nam przez cala drogę. Gdy rozpoczynaliśmy wędrówkę z Sutri na placu była figura tego świętego. Podobnie w kościele, w którym sprawowaliśmy Mszę świętą tak żeby jego obraz i figura. Święty ten jest bardzo charakterystyczny ponieważ obok jego nóg jest świnia. Patrząc oddali na tę figurę myślałem że to Święty Roch a zwierzę pod jego stopami to pies. Przyjrzałem się jednak bliżej okazało się że jest to prosiaczek.
A wspomnianym świętym jest święty Antoni Opat, znany także jako Pustelnik. Swoje wspomnienie liturgiczne ma 17 stycznia a dlatego jest ukazywany z prosiaczkiem ponieważ według pewnej historii, gdy podróżował drogą morską pewna locha przyniosła do niego chory prosię, on uczynił na nim znak krzyża. Prosię wyzdrowiało. Co ciekawe dzisiejszy dzień, także jest z prosiakiem w tle. A związany jest on z sanktuarium, które mijaliśmy po drodze. Santuario Madonna della Sorbo. Swoje początki sakralne to miejsce ma w 1427 roku, kiedy to papież Marcin V przekazał to miejsce karmelitom. Według miejscowych opowieści krąży historia o objawieniu Matki Bożej i dlatego jest w tym miejscu kult maryjny Historia opowiada o człowieku z jedną ręką, który pasł świnie w dolinie Sorbo. Pewnego dnia, szukając jednej z zabłąkanych świń, znalazł ją w pobliżu jarzębiny, gdzie ukazała mu się Madonna. Maryja sprawiła, że ręka młodzieńca odrosła i powiedziała do niego: „Idź do wsi i przekonaj ich, aby zbudowali sanktuarium na tym wzgórzu. Każdy, kto przyjdzie tu w procesji, otrzyma moją łaskę. Jeśli ci nie uwierzą, pokaż im swoją rękę”. Nie znając tej historii, mogę powiedzieć, że Via Francigena pomaga, aby tę prośbę zrealizować. Do sanktuarium prowadzi 14 krzyży, na których znajdują się tabliczki z numerami stacji. Pierwszy krzyż czyli pierwsza stacja jest już około 3,5 km od sanktuarium. To idealny dystans, aby między poszczególnymi stacjami rozważać te ważne wydarzenia, związane z misterium naszego zbawienia. Idąc między stacjami była idealna przestrzeń, aby te 14 stacji odnieść do życia swojego oraz wydarzeń, które dzieją się obecnie w Kościele, świecie, czy też w sposób szczególny mnie dotykają. Takie myśli wypływające z serca i wlewające nadzieję. Żałuję tylko, że nie udało mi się ich nagrać, bo chętnie bym do nich jeszcze wrócił, a pamięć niestety bywa ulotna.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
