Pielgrzymce duchownych przewodniczył bp Jan Wątroba. Modlitewne spotkanie rozpoczęła Droga Krzyżowa dróżkami kalwaryjskimi, której przewodniczył bp Jan Wątroba. Rozważania zostały przygotowane przez ks. Pawła Synosia, wikariusza biskupiego ds. duchowieństwa diecezjalnego. Nabożeństwo zakończyło się modlitwą o pokój i aktem zawierzenia Ukrainy i Rosji Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny.
Następnie w sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej Kalwaryjskiej ponad 200 księży koncelebrowało Mszę św. Eucharystii przewodniczył bp Jan Wątroba, obecni byli również bp Edward Białogłowski oraz bp Kazimierz Górny. Na początku liturgii o. Krzysztof Hura, kustosz sanktuarium, powitał uczestników pielgrzymki. Homilię wygłosił o. Edward Staniukiewicz, opiekun grobu Sługi Bożego – o. Wenantego Katarzyńca. Na zakończenie Eucharystii biskup rzeszowski zawierzył wszystkich kapłanów diecezji rzeszowskiej wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny.
Mimo deszczu kapłańskie spotkanie przebiegło w radosnej i braterskiej atmosferze.
Koledzy kursowi Księdza Arcybiskupa.
Od lewej: ks. Karol Szumacher,
ks. Czesław Janeczek,
ks. Jerzy Spychała,
ks. Stanisław Wojtyra
– Czy archidiecezji łódzkiej mogło się zdarzyć coś piękniejszego niż kapłaństwo Księdza Arcybiskupa? – pytał kard. Konrad Krajewski podczas jubileuszu 60-lecia święceń kapłańskich abp. Władysława Ziółka, metropolity łódzkiego seniora
Kardynał przekazał błogosławieństwo od papieża Franciszka. Jubilat sprawował Eucharystię w łódzkiej archikatedrze w otoczeniu kapłanów ze swojego rocznika święceń, księży biskupów: abp. Piero Marini, abp. Henryka Muszyńskiego, abp. Grzegorza Rysia, bp. Stanisława Napierały, bp. Józefa Zawitkowskiego, bp. Adama Lepy, bp. Ireneusza Pękalskiego, bp. Marka Marczaka, ks. prał. Krzysztofa Nykla, kapłanów diecezjalnych i zakonnych, rodziny oraz licznie zgromadzonych wiernych. Ksiądz Arcybiskup miał na sobie ornat, który 31 lat temu miał na sobie Ojciec Święty Jan Paweł II podczas Mszy św. na łódzkim Lublinku.
Sądzę, że każda kobieta ma w sobie coś, co sprawia, że jest tajemnicza. Być może w moim przypadku owa tajemniczość bardziej rzuca się w oczy. Pewnie jest tak dlatego, że przez długi czas żyłam niejako w cieniu odwiecznej Tajemnicy, czyli Jezusa z Nazaretu.
Według tradycji kościelnej, sięgającej II wieku, mój mąż Kleofas był bratem św. Józefa. Dlatego też od samego początku byłam bardzo blisko Świętej Rodziny, z którą się przyjaźniłam. Urodziłam trzech synów (Jakuba, Józefa i Judę Tadeusza - por. Mt 27,56; Mk 15,40; 16,1; Jud 1).
Jestem jedną z licznych uczennic Jezusa. Wraz z innymi kobietami zajmowałam się różnymi sprawami mojego Mistrza (np. przygotowywaniem posiłków czy też praniem). Osobiście nie znoszę bylejakości i tzw. prowizorki. Zawsze potrafiłam się wznieść ponad to, co zwykłe i pospolite. Stąd też lubię, kiedy znaczenie mojego imienia wywodzą z języka hebrajskiego. W przenośni oznacza ono „być pięknym”, „doskonałym”, „umiłowanym przez Boga”. Nie chciałabym się przechwalać, ale cechuje mnie spokój, rozsądek, prostolinijność, subtelność i sprawiedliwość. Zawsze dotrzymuję danego słowa. Bardzo serio traktuję rodzinę i wszystkie sprawy, które są z nią związane.
Wytrwałam przy Panu aż do Jego zgonu na drzewie krzyża (por. J 19, 25).
Wiedziałam jednak, że Jego życie nie może się tak zakończyć! Byłam tego wręcz pewna! I nie myliłam się, gdyż za parę dni m.in. właśnie mnie ukazał się Zmartwychwstały - Władca życia i śmierci! Wpatrywałam się w Jego oblicze i wsłuchiwałam w Jego słowa (por. Mt 28,1-10; Mk 16,1-8). Poczułam wtedy radość nie do opisania. Chciałam całemu światu wykrzyczeć, że Jezus żyje!
Czyż nadal jestem tajemnicza? Jestem raczej świadkiem tajemniczych wydarzeń związanych z życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa. One całkowicie zmieniły moje życie. Głęboko wierzę, że mogą one również zmienić i Twoje życie. Wystarczy tylko - tak jak ja - otworzyć się na dar łaski Pana i z Nim być.
W polskiej polityce są miejsca, które więcej znaczą niż wskazywałaby na to ich wielkość. Jednym z nich jest niewielkie miasto w województwie świętokrzyskim – „Końskie”. To właśnie tutaj od kilku lat politycy przyjeżdżają nie tylko na kiełbasę wyborczą, ale by... „wygrać Polskę”. A teraz znów oczy całego kraju będą skierowane na Końskie – bo to tu ma się odbyć „debatowy pojedynek Trzaskowski–Nawrocki”, który może zaważyć na kształcie przyszłości polskiej sceny politycznej.
Kiedy w 2020 roku prezydent Andrzej Duda zorganizował w Końskich „debatę bez konkurencji”, wielu obserwatorów podśmiewało się z tego wydarzenia. Z jednej strony – był to pomysł taktycznie przemyślany: zamiast stanąć do starcia z Rafałem Trzaskowskim w telewizyjnym studiu, prezydent przyjechał do serca Polski powiatowej i przemówił do swoich wyborców bez ryzyka, za to z wyraźnym przekazem: „jestem blisko ludzi”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
