Urodził się w Cezarei Mauretańskiej (teren dzisiejszej Algierii). Studiował w znanych ówcześnie ośrodkach Afryki Północnej: w Syrcie i Madaurze. W 350 r. w Weronie wyświęcono go na kapłana. Dwanaście lat później został biskupem tego miasta. Znał dobrze pisma chrześcijańskie, m.in.: Tertuliana, Cypriana, Laktancjusza. Pozostawił po sobie dziewięćdziesiąt trzy tzw. traktaty (kazania), które są bardzo cennym świadectwem ówczesnych czasów, metod duszpasterskich i wskazań liturgicznych. Ze względu na wyjątkowy styl kazań został nazwany przez jemu współczesnych „Cyceronem chrześcijaństwa”. W swoich pismach Zenon zostawił szczegółowy opis ówczesnej praktyki udzielania chrztu św. i sprawowania Eucharystii. Jako biskup Werony zabiegał o pozyskanie pogan dla Chrystusa. Nauczanie wiary traktował jako swój pierwszy i zasadniczy pasterski obowiązek. Uczył swoich wiernych życia chrześcijańskiego własnym przykładem.
Zenon z Werony jest patronem m.in. wędkarzy. W ikonografii jest przedstawiany w stroju biskupim z wędką lub rybą w ręku, z dwiema rybami na książce (symbol gorliwego pasterza) lub w saku (sieci na ryby w kształcie worka). W Weronie wciąż pokazywany jest kamień, na którym siadał, gdy łowił ryby.
Św. Zenon z Werony, biskup ur. ok. 300 r. zm. 375 r. (wg różnych źródeł – 371 lub 380 r.)
Założył siedem eremów i dał początek sławnemu we Włoszech sanktuarium maryjnemu na Montevergine.
Święty Wilhelm, gdy miał 15 lat, przywdział habit zakonny. Potem postanowił nawiedzić jako pielgrzym najgłośniejsze za jego czasów miejsca święte. Udał się więc do Hiszpanii na grób św. Jakuba Apostoła w Santiago de Compostela, a następnie pielgrzymował po Włoszech. Chciał dotrzeć także do Ziemi Świętej, jednak w Brindisi spotkał się ze św. Janem z Matery, przyszłym założycielem nowej rodziny zakonnej, i ten zachęcił go do życia w pokucie. Pierwszą pustelnię Wilhelm zbudował we Włoszech, na Górze Maryi (Montevergine), na wysokości 1270 m. Sława jego osoby ściągała jednak do niego uczniów, którzy wybudowali obok niego domki oraz kościółek. Dla pewnego porządku Wilhelm ułożył regułę. Powstała kongregacja zakonna (wilhelmianie), która z biegiem czasu została włączona do rodziny benedyktyńskiej.
O pilnej potrzebie budowania relacji pomiędzy odpowiedzialnymi za różne dzieła i wspólnoty w Kościele lokalnym - którymi są zarówno duchowni jak i świeccy - mówiono dziś na spotkaniu Rady KEP ds. Apostolstwa Świeckich. Podczas obrad, które odbyły się w Warszawie, wskazywano też na konieczność stosowania w Kościele języka mniej hermetycznego i lepiej dostosowanego do potrzeb współczesnych odbiorców.
Było to pierwsze spotkanie Rady po mianowaniu nowego składu tego gremium podczas obrad Episkopatu w połowie marca. Obecnie Rada, której przewodniczy bp Grzegorz Suchodolski, liczy 18 członków.
Wraca się do nauczania Jana Pawła II i do jego osoby - powiedział w Ambasadzie RP przy Stolicy Apostolskiej wieloletni osobisty sekretarz Papieża Polaka kard. Stanisław Dziwisz.
Metropolita senior archidiecezji krakowskiej wskazał, że „wielu wybitnych ludzi przeszło do historii, przeszło do archiwów, mało się o nich mówi”, natomiast o Janie Pawle II „pamięć nie niknie”, a wręcz przeciwnie - wybrzmiewa z jeszcze większą mocą.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
