Modlitwa przy relikwiach staje się wyrazem pokory, wdzięczności i naszej pobożności. W ten sposób uświadamiamy sobie, że jest to znak obecności innej rzeczywistości – mówi ks. Stanisław Rębeliński.
Bardzo cennym darem dla każdej parafii jest otrzymanie i oddawanie hołdu relikwiom świętych, którzy mają szczególny związek z polskim Kościołem. Należą do nich bez wątpienia św. Faustyna Kowalska oraz św. Jan Paweł II. To ich relikwie w ostatnim czasie otrzymała parafia św. Michała Archanioła w Różańsku. Ta salezjańska wspólnota funkcjonująca od 73 lat jest warta docenienia – na jej terenie istnieje aż siedem świątyń. Praca duszpasterska porównywana jest tutaj do iście misjonarskiej. Dodatkowo filia w Pszczelniku przeszła do historii z racji dramatycznej katastrofy samolotowej dwóch litewskich pilotów, która miała miejsce 17 lipca 1933 r. W katastrofie zginęli piloci Steponas Darius i Stasys Girenas, a w miejscowym lesie stoi pomnik upamiętniający ich życie i śmierć.
Reklama
Wielkim darem dla tej wspólnoty stały się dwie uroczystości wniesienia i intronizacji relikwii polskich świętych. O ten bezcenny duchowy dar zadbał proboszcz parafii w Różańsku ks. Stanisław Rębeliński, salezjanin. Pierwszą z nich jest relikwia św. Jana Pawła II, którą otrzymał od abp. Mieczysława Mokrzyckiego z Lwowa 11 lipca 2023 r. w bazylice katedralnej w Szczecinie. Zagościła ona w kościele parafialnym w Różańsku od 1 października ub.r., kiedy to podczas uroczystości odpustowej wprowadzono relikwie św. Jana Pawła II oraz cząstki krzyża, które papież trzymał podczas Drogi Krzyżowej 25 marca 2005 r., na klika dni przed śmiercią. Uroczystościom przewodniczył ks. inspektor Tadeusz Itrych salezjanin, w asyście dziekana ks. Roberta Dmochowskiego salezjanina, a także byłych proboszczów księży salezjanów Leszka Balickiego i Krzysztofa Łady.
Kolejnym historycznym momentem w życiu całej parafii było Święto Miłosierdzia Bożego gdy obchodzono w Pszczelniku doroczny odpust. Wierni wspólnoty zostali obdarowani wprowadzeniem relikwii Apostołki Miłosierdzia Bożego św. Faustyny Kowalskiej. Proboszcz wraz z wiernymi tytułują ten skromny, ale jakże ważny duchowo kościół: „Naszym Sanktuarium Parafialnym w Pszczelniku”. Uroczystość poprzedziła procesja wniesienia relikwii św. Faustyny przez rodzinę, która przywiozła je z Łagiewnik do Pszczelnika. – Cieszymy się obecnością relikwii św. Faustyny w naszym kościele, bo to kolejny krok w zanurzaniu parafii w Bożym Miłosierdziu – mówi ks. Rębeliński i dodaje: – Kult apostołki Miłosierdzia w parafii trwa od kilku lat. Chcieliśmy czuć jej obecność i wstawiennictwo jeszcze mocniej.
Uroczystej Mszy św. przewodniczył inspektor ks. Itrych. W słowie Bożym ks. Itrych przybliżył postać św. Faustyny, Jej charyzmat, dojrzewanie do świętości oraz przypomniał Jej orędzie otrzymane od Jezusa Miłosiernego. – Modlitwa przy relikwiach i zwyczaj ich całowania staje się wyrazem pokory, wdzięczności i naszej pobożności – mówi ks. Rębeliński i dodaje: – W ten sposób uświadamiamy sobie, że jest to znak obecności innej rzeczywistości.
Miłym akcentem były jeszcze dwie intencje modlitewne: jubileusz 80. urodzin ks. Krzysztofa Łady salezjanina, byłego proboszcza, a także jubileusz 25-lecia kapłaństwa zarówno ks. inspektora, jak i proboszcza ks. Stanisława. Złożono również życzenia imieninowe byłemu proboszczowi ks. Robertowi Dmochowskiemu.
1 lipca br. podczas Mszy św. odpustowej w związku ze świętem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, abp M. Mokrzycki – wieloletni sekretarz Papieża – św. Jana Pawła II, obecnie Metropolita Lwowski, przekazał parafii w Ruścu relikwie św. Jana Pawła II.
Wybór parafii nie był przypadkowy. Proboszcz – ks. Jan Furgała posługiwał wiele lat duszpastersko w Archidiecezji Lwowskiej. Można powiedzieć, że to dar dziękczynienia Arcybiskupa Lwowa dla zaprzyjaźnionego proboszcza i parafian kościoła z Ruścu.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Jednym z fundamentalnych zadań każdej wspólnoty parafialnej jest troska o ludzi dotkniętych różnymi formami ubóstwa. W szczególny sposób w dzieło pomocy bliźnim w potrzebie włączają się Parafialne Zespoły Caritas, funkcjonujące we wszystkich parafiach Diecezji Rzeszowskiej.
26 października 2025 r. Parafialny Zespół Caritas w Lisowie świętował 20-lecie swojej działalności. Został on powołany do istnienia wkrótce po utworzeniu parafii, wydzielonej w 2005 r. z sąsiedniej parafii w Skołyszynie. Uroczystej Mszy św., w czasie której dziękowano za dokonane i otrzymane w ciągu 20 lat dobro, przewodniczył dyrektor Caritas Diecezji Rzeszowskiej ks. Piotr Potyrała, w koncelebrze z proboszczem parafii – ks. Bogdanem Klocem. Nawiązując do Ewangelii o pokornej modlitwie celnika – dyrektor rzeszowskiej Caritas podziękował całej wspólnocie parafialnej na czele z członkami Parafialnego Zespołu Caritas za pokorną pomoc ubogim, świadczoną nie tylko od święta, ale na co dzień. „Czasem wystarczy odwiedzić samotną staruszkę, biednemu sąsiadowi zanieść paczkę ze świątecznym prezentem, kupić lekarstwo temu, kto nie ma pieniędzy. A zawsze – możemy pomodlić się za tych ludzi. Wtedy na ich twarzy pojawi się uśmiech, a sercu radość. Bo dzięki wam poczują, że Jezus o nich nie zapomniał; że Jezus ich miłuje” – mówił kaznodzieja. Na zakończenie Mszy św. przewodnicząca Caritas w parafii Lisów otrzymała pamiątkowy dyplom wdzięczności, podpisany przez Biskupa Rzeszowskiego Jana Wątrobę.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
