Reklama

Niedziela Lubelska

Nasza parafia rozkwita

Bądźmy wdzięczni Bogu, dobremu gospodarzowi ogrodu życia, za to, że daje nam wzrastać – powiedział abp Stanisław Budzik.

Niedziela lubelska 19/2024, str. V

[ TEMATY ]

Świdnik

Paweł Wysoki

Jubileuszowe uroczystości zwieńczyła procesja eucharystyczna

Jubileuszowe uroczystości zwieńczyła procesja eucharystyczna

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Parafia Chrystusa Odkupiciela w Świdniku ma wiele powodów do radości i dumy. Jak wspominają wierni, w dniu sprawowania pierwszej Mszy św. na placu przeznaczonym pod budowę świątyni rozkwitły owocowe drzewka. – Białe kwiaty w sadzie były dla nas znakiem Bożej łaski i zapowiedzią tego, że nowa wspólnota zakwitnie i wyda piękne owoce – powiedział jeden z budowniczych kościoła.

W 40. rocznicę tych wydarzeń w świątyni Chrystusa Odkupiciela wierni zgromadzili się na dziękczynieniu świętowanym w czasie dorocznego odpustu i połączonym z udzieleniem sakramentu bierzmowania młodzieży. Wraz z parafią i kolegami kursowymi 40. rocznicę przyjęcia święceń kapłańskich świętował obecny proboszcz ks. Piotr Stańczak. – Wczoraj obchodziliśmy 10. rocznicę kanonizacji św. Jana Pawła II. Wezwanie waszej pięknej świątyni wywodzi się z jego pierwszej encykliki Redemptor Hominis i nieustannie przypomina, że Chrystus jest naszym Odkupicielem – powiedział abp Stanisław Budzik.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Podczas Mszy św. wierni wraz z duchowieństwem dziękowali za cztery dekady wspólnej historii, pisanej codzienną pracą i modlitwą. – Nasza parafia rozkwitła i wydała wiele pięknych owoców dzięki pierwszemu proboszczowi i budowniczemu kościoła ks. kan. Andrzejowi Kniaziowi – podkreślili wierni. – Wspominając początki parafii i trud budowy kościoła, nie możemy nie przywołać zaangażowania i pracowitości naszego proboszcza, który jest z nami od 40 lat. Dzięki niemu dziś możemy powiedzieć, że warto było się trudzić – powiedzieli z wdzięcznością parafianie. Senior ks. Andrzej Kniaź ze wzruszeniem wspominał początki parafii i dziękował wszystkim za to, że zaprosili do swoich domów i rodzin Pana Boga. Przywołując lata budowy, podziękował za osobisty trud wiernych, za ich modlitwę, ofiary i codzienną pracę przy wznoszeniu świątyni, a także za rodzinną atmosferę. – Wielu z was, patrząc na świątynię, może z dumą powiedzieć: przysłużyłem się temu dziełu moją pracą – powiedział ks. Kniaź.

W czasie uroczystości parafianie nie zapomnieli o modlitwie w intencji drugiego proboszcza, przedwcześnie zmarłego ks. Leszka Surmy, a także obecnego proboszcza i dziekana ks. Piotra Stańczaka, który przyjął święcenia kapłańskie dokładnie wtedy, gdy powstała ich wspólnota. – 40 lat temu odpowiedziałeś Bogu „tak” na wezwanie „Pójdź za Mną” i wierny powołaniu obchodzisz piękny jubileusz. Dziękujemy Bogu za lata pełne trudu i radości, za służbę Bogu i ludziom – powiedzieli przedstawiciele wspólnoty.

– Z zadowoleniem patrzymy, jak coś rośnie i rozwija się; jeszcze piękniejszą rzeczą jest przyczyniać się samemu do wzrostu – powiedział abp Stanisław Budzik. Jak podkreślił, najważniejszy jest rozwój duchowy, a jego źródłem jest ścisły związek z Jezusem. – Ten przynosi piękny i dorodny owoc, kto zapuścił korzenie swojej egzystencji w glebie Bożej miłości – nauczał. Nawiązując do obrazu zielonej oazy wśród pozbawionej życia pustyni, abp Budzik zaapelował, by wspólnota parafialna była obfitą oazą życia. Metropolita podziękował świdnickiej parafii za 40 lat trwania przy Bogu, a jej duszpasterzom za gorliwą posługę. Jubileuszową wspólnotę pozostawił z przesłaniem, aby nigdy nie pozwoliła się odłączyć od ożywczego działania Chrystusowej łaski.

Więcej na www.lublin.niedziela.pl

2024-05-07 08:47

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święcenie pokarmów

Kościół ustanowił sakramentalia, czyli „święte znaki, które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki, przede wszystkim duchowe. Sakramentalia nie udzielają łaski Ducha Świętego na sposób sakramentalny, lecz przez modlitwę Kościoła uzdalniają do przyjęcia łaski i dysponują do współpracy z nią. Wśród sakramentaliów znajdują się najpierw błogosławieństwa (osób, posiłków, przedmiotów, miejsc). Każde błogosławieństwo jest uwielbieniem Boga i modlitwą o Jego dary” (KKK 1667-1671). Modlitwa i błogosławienie pokarmów znane jest już w Starym Testamencie, czyni to także Jezus: „On tymczasem wziął pięć chlebów i dwie ryby, podniósł wzrok ku niebu, pobłogosławił je, połamał i dawał uczniom, aby rozdawali ludziom” (Łk 9, 16).
CZYTAJ DALEJ

Wielka Sobota - cisza i oczekiwanie

[ TEMATY ]

Wielka Sobota

Fot. Monika Książek

Wielka Sobota jest dniem ciszy i oczekiwania. Dla uczniów Jezusa był to dzień największej próby. Według Tradycji apostołowie rozpierzchli się po śmierci Jezusa, a jedyną osobą, która wytrwała w wierze, była Bogurodzica. Dlatego też każda sobota jest w Kościele dniem maryjnym. Wielkanoc zaczyna się już w sobotę po zachodzie słońca.

Tradycją Wielkiej Soboty jest poświęcenie pokarmów wielkanocnych: chleba - na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięsa - na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajek, które symbolizują nowe życie. W zwyczaju jest też odwiedzanie różnych kościołów i porównywanie wystroju Grobów.
CZYTAJ DALEJ

Franciszek: droga Jezusa nas kosztuje w świecie, który wszystko kalkuluje

2025-04-19 00:12

PAP

„Droga Krzyżowa jest modlitwą tych, którzy są w drodze. Przecina nasze zwykłe ścieżki, abyśmy przeszli ze znużenia ku radości” - stwierdził papież Franciszek podczas Drogi Krzyżowej w Wielki Piątek w rzymskim Koloseum. Wzięło w niej udział ok. 18 tys. ludzi. Przewodniczył jej, w zastępstwie Ojca Świętego, wikariusz generalny diecezji rzymskiej, kard. Baldo Reina. Papieskie rozważania dotyczyły m.in. wolność, egoizmu, odpowiedzialności, wiary, hipokryzji, upokorzenia.

„Droga oferowana każdemu człowiekowi - podróż do wewnątrz, rachunek sumienia, zatrzymanie się na cierpieniach Chrystusa w drodze na Kalwarię” - podkreślił Franciszek i wskazał, że Droga Krzyżowa jest rzeczywiście zejściem Jezusa „ku temu światu, który Bóg kocha” (Stacja II). Jest także „odpowiedzią, przyjęciem odpowiedzialności” przez Chrystusa. On, „przybity do krzyża”, wstawia się, stawiając się „między skłóconymi stronami” (stacja XI) i prowadzi je do Boga, ponieważ Jego „krzyż burzy mury, anuluje długi, unieważnia wyroki, ustanawia pojednanie”. Jezus, „prawdziwy Jubileusz”, odarty z szat i objawiony nawet „tym, którzy patrzą, jak umiera”, patrzy na nich „jak na umiłowanych powierzonych przez Ojca”, ukazując swoje pragnienie zbawienia „nas wszystkich, każdego z osobna” (Stacja X)
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję