Zakaz używania kurantów w jednej z dzierżoniowskich świątyń to coś więcej niż tylko lokalna sprawa administracyjna. Stał się symbolem ograniczenia wolności religijnej i wywołał falę sprzeciwu wśród wiernych, którzy codziennymi modlitwami i śpiewem przed Krzyżem Milenijnym wyrażają swoje przywiązanie do tradycji i wiary.
Głos wiernych
Decyzja, podjęta po kontrolnych działaniach wałbrzyskiej delegatury Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska we Wrocławiu, spotkała się z odpowiedzią, której nikt się nie spodziewał. Mimo oficjalnych administracyjnych zakazów rozgoryczeni mieszkańcy postanowili, że nie będą milczeć.
Dźwięki Apelu Jasnogórskiego, które przez dekady płynęły z kościelnej wieży, nagle ucichły. Mieszkańcy jednak postanowili wypełnić tę ciszę modlitwą i śpiewem. Wierni codziennie o godz. 21. od ponad stu dni gromadzą się, odmawiają Różaniec, śpiewają pieśni i wzywają na pomoc Matkę Bożą. Organizatorzy, a wśród nich Piotr Majchrzak i Ireneusz Wagnerowski z Obywatelskiego Ruchu Patriotycznego, starają się utrzymać ducha modlitwy i jedności wśród uczestników. Dla nich jest to nie tylko kwestia prawna, ale i duchowa – walka o utrzymanie tradycji, którą widzą jako fundamentalną część życia wspólnoty.
Reklama
Protestujący nie godzą się z zakazem i podejmują kroki prawne, aby go uchylić. W międzyczasie spotykają się, organizują spontaniczne zbiórki podpisów i nie boją się trudnych pytań: czy ten zakaz jest jedynie wypełnieniem litery prawa, czy może stanowi przejaw szerszego zjawiska sekularyzacji, który staje się coraz bardziej odczuwalny? – Dwuminutowe kuranty nie niszczą środowiska naturalnego w Dzierżoniowie – zaznaczył jeden z protestujących.
Każdego dnia przybywają nowe osoby, a śpiewany Apel Jasnogórski staje się znakiem jedności i wsparcia. 19 października, w 40. rocznicę męczeńskiej śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki, modlili się za jego wstawiennictwem, przypominając sobie jego przesłanie: „Zło dobrem zwyciężaj”. Czyż nie jest to przesłanie, które pasuje do ich obecnej sytuacji?
Pozorna cisza
Całe wydarzenie, na pozór lokalne, dotyka ważniejszych spraw: roli Kościoła w przestrzeni publicznej, walki o prawo do wyrażania wiary, a także relacji między wspólnotą wiernych a administracją. Można odnieść wrażenie, że ta „cisza”, w którą wtargnął zakaz, jest tylko pozorna. Pod Krzyżem Milenijnym codziennie wybrzmiewa modlitwa, która niesie w sobie głos mieszkańców Dzierżoniowa – wiernych i zatroskanych o to, co dla nich święte. – Nie sądziłam, że doczekam czasów, w których Kościół zostanie zepchnięty na margines – podkreśliła w jednym z wywiadów Irena Bukalska. Mieszkanka Dzierżoniowa dodała, że tego rodzaju ograniczenia dotknęły nie tylko parafię Chrystusa Króla, ale także inną dzierżoniowską wspólnotę, która nie możne używać dzwonu na cmentarzu parafialnym, czy też jedną z parafii w pobliskich Pieszycach.
Ks. Piotr Sipiorski podczas spotkania z dziećmi (zdjęcie archiwalne)
Ministranci z parafii Królowej Różańca Świętego w Dzierżoniowie wraz ze swoim opiekunem ks. Piotrem Sipiorskim włączyli się w akcję pomocy w walce z wirusem.
Ministranci dołożyli część wspólnych pieniędzy, otrzymanych w czasie wizyty kolędowej, na zakup maseczek ochronnych i płynu do dezynfekcji dla Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego Sióstr św. Elżbiety w Dzierżoniowie. Placówka ta zapewnia stacjonarną opiekę pielęgnacyjno - opiekuńczą nad pacjentami wymagającymi codziennej, specjalistycznej pielęgnacji.
Prawdziwym grzechem jest żyć przekonaniem, że gdzie indziej żyje się lepiej, wygodniej, przyjemniej. Przekonanie, jakoby „wszędzie było dobrze tylko nie we własnym domu”.
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».
Szef MS, prokurator generalny Adam Bodnar wezwał osiem podmiotów, m.in. Fundację Profeto i Stowarzyszenie Fidei Defensor, do zwrotu pieniędzy z Funduszu Sprawiedliwości - poinformowało w poniedziałek Ministerstwo Sprawiedliwości. Według resortu kwota nienależnie pobranych dotacji to łącznie 90 mln zł.
W komunikat MS jest napisane, że poprzednie władze resortu sprawiedliwości przyznały pieniądze tym podmiotom, "choć nie spełniały one wymaganych kryteriów bądź miały być przeznaczone na cele odmienne od tych, które finansować miał Fundusz".
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
