Róże towarzyszą człowiekowi od tysięcy lat. Były ozdobą ogrodów starożytnych Mezopotamii, Egiptu i Persji. Uprawiali je także starożytni Grecy, a Rzymianie podczas wielkich uczt zdobili nimi swoje domy, przyozdabiali świątynie i wykorzystywali je do produkcji pachnideł. W czasach średniowiecza róże zaczęto sadzić w ogrodach klasztornych dla ich piękna, jak również używać ich kwiaty dla celów leczniczych. Wtedy też róża była symbolem tajemnicy i Boskiej miłości. Dla ludzi żyjących w epoce renesansu róża stała się symbolem luksusu, elegancji i wyrafinowania, a z czasem również ważnym elementem przemysłu perfumeryjnego.
Reklama
...sięgającą czasów starożytnego Rzymu, jest róża galijska, której krzewy, jako zdobycz wojenną, Rzymianie zabrali ze sobą z Galii. Po upadku cesarstwa rzymskiego w 476 r., w czasach średniowiecza, większość uprawianych róż odmiany galijskiej wyginęła. Tylko nieliczne ich egzemplarze zachowały się w ogrodach klasztornych czy pałacowych. Prawdopodobnie pozyskane stamtąd róże krzyżowcy zawieźli do Ziemi Świętej. W ten sposób ocalała pierwotna odmiana Rosa gallica officialis, nazywana też różą aptekarską. W połowie XIII wieku sprowadził jej sadzonki z Ziemi Świętej do Europy Tybald IV. Wtedy zaczęto ją uprawiać w okolicach miasta Provins koło Paryża, aby z jej aromatycznych płatków wytwarzać pachnące olejki i lekarstwa. Z upływem kolejnych lat tę starożytną odmianę róży zaczęto uprawiać w całej Europie Zachodniej, tworząc nowe odmiany.
Warto wspomnieć, że od XVII wieku zaczęto ją sadzić w przydomowych ogrodach w Stanach Zjednoczonych. Amerykańscy aptekarze destylowali jej płatki, uzyskując eliksir stosowany do leczenia wielu schorzeń. Płatki były podawane z miodem, leczyły stany zapalne gardła, a w kompresach z octem – bóle głowy. Również jej owoce, ze względu na dużą zawartość witaminy C, były wykorzystywane do leczenia wszelkich przeziębień, a także szkorbutu dziąseł.
...wytwarza się olejki eteryczne do perfum oraz wodę różaną do celów kosmetycznych i spożywczych. A co ważne, płatki kwiatów róży galijskiej są jadalne, dlatego sadząc ją w naszym ogrodzie, możemy wykorzystywać je do przygotowywania konfitur, dżemów, syropów, napoju różanego czy do kandyzowania. Całymi kwiatami możemy dekorować także ciasta i torty, potrawy, sałatki, desery oraz drinki i koktajle albo, po wysuszeniu, dodawać je do herbat owocowych.
Uprawa
Krzew róży z odmiany Rosa gallica jest łatwy w uprawie. Preferuje stanowiska słoneczne, osłonięte od wiatru. Dobrze znosi półcień. Odmiana ta jest odporna na choroby grzybowe liści i wytrzymuje wysokie mrozy. Rozmnaża się, podobnie jak dzikie róże, przez odrosty. Krzewy nie są wysokie, dorastają do 100-150 cm. Warto jednak zakupić pierwsze sadzonki w sprawdzonej szkółce, by później samemu pozyskiwać nowe egzemplarze. Kwiaty są półpełne, w kolorze różowokarminowym, z wyraźnymi żółtymi pylnikami w środku, o silnym, słodkim zapachu w stylu starodawnych róż. Kwitnienie – ok. 3 tygodni na początku lata.
Rekolekcje Winnica Racheli Uzdrowienie po aborcji kierowane są do wszystkich osób dotkniętych aborcją. Kobiet i mężczyzn, którzy uczestniczyli bezpośrednio lub pośrednio w jednej lub wielu aborcjach i z tego powodu odczuwają konsekwencje duchowe, psychiczne i emocjonalne.
Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.
Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach.
Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić.
Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
Administracja prezydenta USA Donalda Trumpa wznowiła dostawy broni na Ukrainę - poinformowała w środę agencja AP, powołując się na przedstawicieli amerykańskich władz. Pentagon zawiesił wysyłkę uzbrojenia przed tygodniem.
Na Ukrainę dostarczane są pociski artyleryjskie 155 mm i rakiety GMLRS stosowane w systemach HIMARS - przekazali urzędnicy agencji Associated Press. Nie wiadomo, kiedy dokładnie wznowiono wysyłkę uzbrojenia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
