Gromadzenie, ochrona i upowszechnianie zabytków kultury ludowej - to wspólne zadania różnego typu muzeów, a regionalnych i skansenów w szczególności. Ostatnie z wymienionych zadań, a więc udostępnianie w coraz pełniejszym stopniu dóbr muzealnych stało się od szeregu lat istotnym wyznacznikiem muzealnej pracy dydaktycznej, zmierzającej do systematycznego i planowego popularyzowania różnych przejawów rodzimej kultury ludowej naszego regionu. Bogactwo muzealnych zbiorów, ich charakter i możliwość niejako bezpośredniego obcowania z nimi, każe się nam zatroszczyć nie tylko o stwarzanie warunków do okazjonalnego oglądania naszych ekspozycji w formie wycieczek, która jest najpopularniejsza. Edukacja muzealna w naszym skansenie skierowana jest na kontakt przemyślany i powtarzalny, poszerzający możliwości bliższego poznania muzealnej ekspozycji. Dzieci i młodzież pozostają najliczniejszą populacją odwiedzającą muzeum, stąd nieustanna troska o nich i profilowanie spotkań muzealnych dostosowanych do ich wieku, potrzeb, oczekiwań. Z myślą też o młodym pokoleniu Muzeum Wsi Lubelskiej opracowało zestaw zajęć, mających charakter lekcji muzealnych dla różnych przedziałów klasowych. Są one zsynchronizowane ze szkolnym programem języka polskiego, historii, plastyki i rozprowadzane wśród nauczycieli poprzez Kuratorium Oświaty w Lublinie, a także na spotkaniach i konferencjach metodycznych z nauczycielami, czy bezpośrednie z nimi kontakty. Tematyka lekcji muzealnych jest tak dobrana by mogła popularyzować zbiory muzeum i rozwijać zainteresowania uczniów kulturą ludową. Poprzez różne formy tych spotkań przeprowadzonych w naturalnej wiejskiej scenerii chat i ich obejść, pogłębione bogatym materiałem oglądowym na ich wyposażeniu, przybliża się młodym różnorodne strony życia codziennego i kultury dawnej wsi ich ojców. Zakres oddziaływań tej kultury jest stale rozszerzany przez wciąż wzbogacane formy jej prezentacji.

Rok kalendarzowy wyznacza typ lekcji i spotkań muzealnych o charakterze obrzędowym. Blok zajęć tego typu przypadający na jesień rozpoczyna się omówieniem Zaduszek jako szczególnego święta sięgającego prastarej tradycji ludowej utrwalanej w "Dziadach" Adama Mickiewicza. " Andrzejki" i związane z nimi zabawy wróżebne przetrwały do dziś i znajdują zawsze wdzięcznych odbiorców wśród młodzieży. Okres Świąt Bożego Narodzenia jest szczególnie piękny, nabrzmiały ludowymi zwyczajami - co stanowi okazję do przygotowywania z uczniami spotkań wigilijnych, cieszących się coraz większą popularnością. Barwne widowiska kolędnicze oparte na autentycznych tekstach ludowych i pokazach minionych pokoleń wzbudzają coraz żywsze zainteresowanie. W tym też okresie dzieci wykonują ozdoby choinkowe według ludowych wzorów, uczestniczą w spotkaniach z pastorałką, z gawędziarzami opowiadającymi o dawnych tradycjach świątecznych. Drugim nie mniej ważnym świętem w roku obrzędowym, znajdującym wyraz w naszych zajęciach, jest okres wielkanocny. Spotkania muzealne przypadające na ten czas podporządkowane są, więc zapoznaniu się z technikami wykonywania palm, pisanek, a także omówieniu zwyczajów i obrzędów związanych z Wielkim Postem i Wielkanocą. W rezultacie uczestnicy zajęć, oprócz samodzielnych prób wykonania wspomnianych atrybutów świątecznych mają okazję obejrzenia ich autentycznych okazów zgromadzonych w MWL. Na okres wiosenno-letni przypada "sobótka" - artystyczne święto ludowe w kulturze prastarej wsi, które stanowi okazję do wspólnej zabawy, śpiewania dawnych pieśni, plecienia i puszczania wianków na wodę, prezentowania inscenizacji starego widowiska, którego opis znajdujemy u Jana Kochanowskiego.

Imprezy muzealne popularyzujące tradycje, obrzędy i rzemiosło Lubelszczyzny odbywają się w skansenie cały rok. Są zaplanowane najczęściej na soboty, niedziele i święta, aby mogły stać się pretekstem do wybrania się do muzeum całą rodziną. Ich różnorodność zachęca do wielokrotnych odwiedzin w skansenie bez ryzyka znudzenia.

Na wiosnę żegnaliśmy zimę barwnym korowodem z gaikiem i tradycyjnym paleniem i topieniem marzanny. W malowniczy świat wiejskiej obrzędowości Wielkanocnego Poniedziałku przenieśliśmy się w drugi dzień świąt zwany "śmigustnym". Były, więc zabawy przy huśtawkach, śpiewy wielkanocne, obdarowywanie się pisankami i chodzenie po dyngusie z tradycyjnym oblewaniem wodą. 3 maja, jak co roku w naszym muzeum ma miejsce impreza patriotyczno-religijna nawiązująca do obchodów rocznicy Konstytucji 3 Maja w II Rzeczypospolitej. W programie znajduje się parada orkiestr dętych, pokaz musztry ułańskiej, apel harcerzy, nabożeństwo majowe.

Pod koniec maja czeka nas jeszcze festyn agroturystyczny - 20 maja oraz święto matki i dziecka - 27 maja. Ta ostatnia to impreza rodzinna umożliwiająca zaprezentowanie się różnych zespołów dziecięcych i młodzieżowych z koncertami dedykowanymi mamom. Dla dzieci w tym dniu przewidziany jest konkurs plastyczny i nauka robienia zabawek z naturalnych surowców. Dziecko - jego wyobraźnia, zmysł artystyczny, potrzeba aktywności i zabawy są talentami, na których bazujemy przygotowując dla niego zajęcia i spotkania popularyzujące rodzimy folklor. Dlatego też wiele swych działań opiera się na formach konkursów, rywalizacji zespołowej i gier teatralnych, przedstawień. Na imprezie majowej adresowanej do mam i dzieci będziemy mięli okazję podpatrzeć ich twórczy warsztat. Zobaczymy min. montaże słowno-muzyczne i taneczne dzieci z lubelskich przedszkoli nr 4, 26, 66, przedstawienia teatralne " 4 mile za piec" według Marii Kownackiej w wykonaniu dzieci ze szkoły podstawowej nr 14, usłyszymy koncert chóru młodzieżowego z tej samej szkoły.

Kultura (w szczególności ludowa) jako zjawisko społeczne, jej rola w kształceniu świadomości, charakteru narodowego, jakość życia, stoi w centrum działalności naszego muzeum. Rozszerzanie uczestnictwa młodych ludzi w tej kulturze, ochrona i pielęgnowanie jej to cele zaspokajające te działania. Muzea z racji swego charakteru są nośnikami wartości tej kultury i zasługuje na uwagę wszystkich, którym leży na sercu kulturowa misja edukacji młodego pokolenia. W kontakcie z ta kulturą młody człowiek zdobywa wiedzę o pracy, historii i twórczości pokoleń minionych, budujących podwaliny następnym pokoleniom Przypominać o tym - to niezbywalny i nieustanny trud rodziców, dziadków, nauczycieli również wychowawców, muzealników, etnografów.

Nasze muzeum przez swoją pracę - mamy nadzieję - podejmuje ten wysiłek niestrudzenie. Jakże wyraźnie brzmią słowa niedawno zmarłego lubelskiego kapłana ks. M Brzozowskiego - profesora KUL, wspaniałego wychowawcy, którego obfite owoce pracy pozostały w różnych dziedzinach życia religijnego, społecznego i kultury polskiej: "Ojczyzna to przede wszystkim kultura, potrzebna ziemia, aby na niej żyć, potrzebny język, aby nim wypowiadać samego siebie, - ale o istocie ojczyzny stanowi kultura. To o tej ojczyźnie śpiewała mi matka, jej dzieje mi opowiadała, to za tę ojczyznę modlono się w domu i w Kościele, za tę ojczyznę ginęli żołnierze Armii Krajowej, jej ofiarowywali swe życie męczennicy Katynia, Oświęcimia, Kołymy czy Majdanka. Szkoła uświadomiła mi, że jeśli jestem Polakiem, to nie dlatego, że urodziłem się we Lwowie i kochałem wszystko, co lwowskie, nawet nie dlatego, że mówię po polsku, lecz dlatego, że od dzieciństwa żyje polską kulturą: jej historią, literaturą i sztuką, że żyję w kręgu polskich zwyczajów i obyczajów, że przyswoiłem sobie polska mentalność. Po prostu dlatego, że po polsku myślę i działam".