Co najmniej 52 mln mieszkańców 18 państw Afryki środkowej i wschodniej jest zagrożonych głodem wskutek niszczących skutków zmian klimatycznych. Jest to bezprecedensowy kryzys humanitarny, gdyż dotychczas powodzie, susze, niedożywienie czy głód dotyczyły zazwyczaj jednego kraju, tym razem zaś objęły sporą część kontynentu. Nakładają się na to jeszcze skrajne ubóstwo i konflikty zbrojne w niektórych z tych państw.
Kryzysy te sprawiają, że tylko w 2019 r. ponad 2,5 mln uchodźców klimatycznych dołączyło do około 8 mln ludzi uciekających przed konfliktami zbrojnymi.
Najpoważniejsza sytuacja panuje w tzw. Rogu Afryki. Sudan Południowy zmaga się z powodziami, w wyniku których poszkodowanych zostało 900 tys. ludzi. Dotknęły one również Somalię, gdzie dziesiątki tysięcy mieszkańców Puntlandu, Somalilandu i stołecznego Mogadiszu opuściło swe domy.
Specjaliści są zgodni, że tak rozległy terytorialnie kryzys jest czymś nowym na tym kontynencie i że jest to wynik zmian klimatycznych, zaś Afryka jest pod tym względem jednym z najbardziej zagrożonych obszarów na świecie. Ich zdaniem, sytuacja będzie się tam jeszcze pogarszać.
W ogłoszonym na początku listopada raporcie 11 tys. badaczy ze 153 państw przestrzegło, że na Ziemi trwa kryzys klimatyczny i jeśli nic się w tej kwestii nie zrobi, nieuniknione będą cierpienia jej mieszkańców. Gdy chodzi o Afrykę, naukowcy podkreślają, że potrzebuje ona w pierwszym rzędzie stabilizacji, skupienia wysiłków rządów na pomocy społecznej i rolnictwie, a także zakończenia wojen.
Stolica Apostolska wesprze kampanię na rzecz umorzenia zadłużenia krajów afrykańskich – zadeklarował kard. Peter Turkson, podczas afrykańskiego webinaru zorganizowanego przez kierowaną przez niego Dykasterię ds. Integralnego Rozwoju Człowieka. Podkreślił on, że kampania ta musi przebiegać na dwóch płaszczyznach.
Z jednej strony należy podjąć dialog z instytucjami finansowymi i rządami, a z drugiej, trzeba uruchomić odpowiedni system kontroli, aby zapewnić, że uwolnione w ten sposób zasoby finansowe zostaną przeznaczone rozwój, służbę zdrowia i edukację.
Święty Łukasz Ewangelista jest autorem jednej z Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Św. Łukasz, kiedy stał się wyznawcą Jezusa, przyłączył się do św. Pawła i towarzyszył mu aż do jego śmierci w 67 r.
Ten wykształcony poganin, wychowany w kręgu kultury hellenistycznej, jest patronem służby zdrowia. Sam, prawdopodobnie, także był lekarzem, bo na kartach spisanej przez niego Ewangelii możemy znaleźć
kilkaset terminów medycznych, które występują również u Hipokratesa czy Galena. Dzięki temu posiadamy cenne próby diagnozowania niektórych schorzeń albo reakcji fizjologicznych, np. krwawego potu Jezusa
podczas jego walki wewnętrznej w Ogrodzie Oliwnym.
Św. Łukasz był też prawdopodobnie uzdolnionym malarzem. Wspomina o tym Teodor Lektor (VI w.), podając, że Łukasz namalował obraz Matki Bożej, który zabrała z Jerozolimy cesarzowa Eudoksja, żona Teodozego
I Wielkiego i przesłała w darze Pulcherii, siostrze cesarza. Od tego czasu autorstwo św. Łukasza przypisywano wielu obrazom, między innymi jedna z legend mówi, że to on namalował obraz Matki Bożej Częstochowskiej.
Zmarł - zgodnie z najpowszechniej przyjmowaną wersją - pod koniec I stulecia, w podeszłym wieku 84 lat w Beocji i został pochowany w Tebach. Prawdopodobnie w IV w. relikwie jego zostały
przeniesione do Konstantynopola i umieszczone w Bazylice Dwunastu Apostołów. W VIII w. relikwie św. Łukasza, a także św. Macieja zostały - jak mówi wielowiekowa tradycja - przewiezione do
Padwy.
W Domu Generalnym Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej we Wrocławiu od roku przebywają siostry, które przyjechały z Kamerunu. Ich pobyt związany jest z poznawaniem i pogłębianiem więzi z założycielem bł. Edmundem Bojanowskim oraz siostrami Zgromadzenia.
– Gdy sięgam do historii zgromadzenia, to widzę, że misje sióstr służebniczek były w Bożych planach i Pan Bóg nas do nich przygotowywał. W 1971 r. ówczesna matka generalna M. Gloriosa Gruszka była z wizytą u papieża Pawła VI w Rzymie i tam otrzymała błogosławieństwo na założenie misji. Wcześniej, bo w 1969 r., do Kamerunu przyjechali Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej i to oni trzy lata później poprosili, by siostry też się tam udały – opowiada s. M. Józefa Franke. Od tego czasu minęło już nieco ponad 50 lat; 8 grudnia 2024 r. siostry świętowały złoty jubileusz obecności i posługi w Kamerunie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
