Przede wszystkim zasadniczych decyzji dla przyszłości ustroju oświaty. Czy sześciolatki mają pójść do I klasy? Niektórzy dyrektorzy alarmują o braku bazy dla przejęcia jednego rocznika populacji dzieci. Ministerstwo z kolei uspokaja, że wg danych GUS-owskich w 2009 r. będzie najlepsza okazja do dokonania tych zmian, bo będzie wtedy najmniej dzieci. Przeciwnicy wprowadzenia tych zmian z kolei akcentują, że okres przejściowy, kiedy razem w niektórych klasach będą 6 i 7-latki jest w ogóle nie do zaakceptowania, akcentują brak gotowości emocjonalnej tej grupy do wypełniania zadań szkolnych.
Zmienione zostaną podstawy programowe. Rodzice będą musieli kupić nowe książki. Dlatego to szkoły winny wyposażać uczniów w podręczniki.
Trwa spór wokół obowiązkowych lektur. Na pewno nie ma i nie będzie tak powszechnego czytelnictwa jak przed laty, ale i dzisiaj młodzież sięga po książkę. Trzeba jednak dać nauczycielowi pole do popisu, by mógł ją do tego zachęcić. Przede wszystkim większy nacisk kładąc na literaturę współczesną, którą polska szkoła zaniedbuje.
Co zrobić by uczniowie znali biegle obcy język? Nie wystarczy zarządzenie o nauce języka od I klasy. Trzeba nie tylko nauczycielom języka obcego dać godziwe wynagrodzenie, ale nauczać języka w większej ilości godzin. Ministerstwo chce skutecznego nauczania, ale nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej kadry.
Zmienia się w podstawie programowej sprawę podejścia do lekcji wychowania fizycznego. Szkoły mają za rok przygotować się do szerokiej gamy zajęć fakultatywnych. Zaliczane będą zajęcia taneczne, turystyczne czy trening w klubie sportowym. Jeśli do tego powiedzie się program budowy boisk w każdej gminie, może uda nam się chociaż w części powstrzymać rozwój fastfoodowego społeczeństwa.
Miały zostać wprowadzone jednolite procedury egzaminów zewnętrznych. Dalej matura nie jest doskonała, zwłaszcza tzw. prezentacja; dalej kontrowersję wzbudzają pojawiające się błędy, kwestionuje się kryteria przyjętych ocen, zwłaszcza w humanistyce. Od 2010 r. obowiązkowa będzie matematyka, a już od przyszłego roku egzamin gimnazjalny z języka obcego.
W tym roku kończy się prawo do przechodzenia na wcześniejsze emerytury dla wielu grup branżowych, w tym dla nauczycieli. Rząd jeszcze na początku roku mówił o tzw. emeryturach pomostowych. Dzisiaj wyklucza tę możliwość. Czy wszyscy nauczyciele są w stanie żywotnie poświęcić się ciężkiej pracy wychowawczej i edukacyjnej do osiągnięcia wieku emerytalnego?
Czy czeka nas prywatyzacja szkół? Na pewno nie na masową skalę, ale zwolenników takich pomysłów w sejmie nie brakuje. Oby dyrektor i nauczyciele w tym reformowaniu nie zostali gdzieś ubezwłasnowolnieni. Polski nauczyciel chce tylko godnie zarabiać, by godnie żyć. Nie wystarcza mu, że w sondażach dotyczących najbardziej poważanych zawodów zajmuje chlubną medalową trzecią pozycję. Dalej jest wynagradzany jak sportowcy amatorzy w czasach siermiężnego socjalizmu.
Czy od 1 września 2008 coś się zmieni w polskiej szkole? Praktycznie niewiele, bo jak Państwo przeczytali reformowanie nastąpi za rok. Ale jak znam życie, część z tych zapowiedzi zostanie, część zreformuje się sama, a jeszcze inne znikną zupełnie.
Zmieni się jednak coś na pewno. Nauczyciel, parafrazując Heraklita, nigdy nie wchodzi do tej samej klasy. Po wakacjach przyjdą dzieci wypoczęte, dojrzalsze, pełne energii i uśmiechu.