Łodzianin Jan Kowalewski – bohater wojny 1920 roku
Podczas konferencji prasowej na Stadionie Narodowym w Warszawie, zapowiadającej uroczystości, które obchodzić będziemy w związku ze 100 leciem Bitwy Warszawskiej, mogliśmy usłyszeć o nieocenionym wkładzie w jej zwycięstwo kryptologa Jana Kowalewskiego. Kim był ów cichy bohater wojny 1920 r.
Jan Kowalewski, urodził się 23 października 1892 w Łodzi. 1909 r, zdał maturę w ówczesnej Szkole Handlowej Kupiectwa Łódzkiego (budynek obecnego Rektoratu UŁ przy ul. Narutowicza 68), następnie studiował w Belgii. W 1912 r. został inżynierem chemii. Po powrocie w rodzinne strony, rozpoczął pracę zawodową w Zgierzu. Zapewne obietnica kierowniczego stanowiska skłoniła go do przyjęcia propozycji pracy w fabryce w Białej Cerkwi (dziś Ukraina), jeszcze przed wybuchem wojny w 1914 r. Powołany do carskiej armii, służył w oddziałach inżynierskich, gdzie gruntownie poznał organizację i specyfikę rosyjskiej armii. Po rewolucji lutowej i upadku caratu wstąpił do II Korpusu Polskiego na Ukrainie. Służył w wywiadzie 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. Lucjana Żeligowskiego. Zdolności Kowalewskiego zadecydowały o przyjęciu go w 1919 r do Oddziału Informacyjnego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego. Zastępując kolegę udającego się na urlop, zajął się deszyfryzacją rosyjskich rozkazów. Jak sam po latach wspominał, w rozszyfrowaniu pomogła mu wiedza matematyczna, znajomość rosyjskich realiów wojskowych i… grzebień. Wiedział, że w telegramie musi być słowo dywizja, a w j. rosyjskim ma ono charakterystyczny układ. Wyłamał zęby grzebienia, by szukać takiej samej konwencji znaków w tekście telegramu.
Złamanie szyfru umożliwiło polskiemu wywiadowi odczytywanie korespondencji bolszewickiej. Śledzenie informacji telegraficznej na rozległych terenach Rosji, od Syberii po Piotrogród, od Murmania po Morze Czerwone stało się możliwe. Do końca 1920 roku, Jan Kowalewski i kierowany przez niego Wydział Szyfrów Obcych, złamał około 100 kluczy szyfrowych, odczytał niemal trzy tysiące szyfrogramów. Uzyskane informacje często były wręcz niezbędne w podejmowaniu najważniejszych decyzji przez Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego i jego Sztab podczas wojennych działań. Decydowały o powodzeniu np. kontrofensywy znad rzeki Wieprz. Za swe wojenne zasługi otrzymał w 1922 r Srebrny Krzyż Virtuti Militarii, jedno z najwyższych odznaczeń wojskowych. Po wojnie z bolszewikami nadal pozostawał w wojsku.
Ambicję dalszego kształcenia zrealizował kończąc w 1927 r, paryską Wyższą Szkołę Wojenną. Służył jako attache wojskowy (1928-1933) w Moskwie. Fantastyczna pamięć, zdolności rysunkowe umożliwiały mu odwzorowywanie wojskowego sprzętu (zakaz fotografowania). Uznany przez Sowietów za „niepożądanego” (persona non grata) musiał opuścić Moskwę. Przeniesiony do Bukaresztu informował o rosnących wpływach Niemiec w Rumunii, wobec czego w 1937 r. zmuszono go do wyjazdu z tej placówki. Podczas II wojny z ramienia Rządu na Emigracji pracował w Lizbonie. Prowadził tajne negocjacje z przedstawicielami Węgier, Rumunii, Włoch. Dawna działalność Kowalewskiego była swoistą „solą w oku” Stalina. Na jego osobistą interwencję u Churchilla, brytyjski premier zmusił Polaków do odwołania Kowalewskiego z Lizbony. Po wojnie pozostał w Londynie, redagował specjalistyczny miesięcznik polityczny wydawany w j. angielskim, współpracował z Radiem Wolna Europa. Zmarł w październiku 1965 r. Uznając zasługi łodzianina dla wkładu na rzecz walki z bolszewikami, Senat RP (byłej kadencji), ogłosił rok 2020 Rokiem Jana Kowalewskiego.
Rekolekcje odbyły się w ramach bieżących obostrzeń, jednak kościół św. Józefa jest obszerny, więc każdy kto chciał mógł skorzystać z nauk, Eucharystii i sakramentu pokuty. Jest to ważne gdyż od poprzedniego adwentu nie było żadnych rekolekcji w kościele. Wpisały się one w rytm adwentu, bowiem pierwsza msza św. przed wschodem słońca każdego dnia to roratnia ku czci Matki Bożej. Ona gromadziła najwięcej wiernych. Z resztą roraty w Jeżowie mają swoje tradycje.
Rok rocznie uczęszcza na nie spora grupa osób z lampionami. Rozpoczęcie jest w ciemnościach przed ołtarzem Matki Bożej Różańcowej, następnie procesja przez kościół ze śpiewem. Podczas hymnu Chwała na wysokości zapalają się światła w śwątyni. Z przyczyn oczywistych w tym roku dzieci jest mało, które po roratach biegły od razu do szkoły na lekcje. Zważywszy na ograniczenia czasu, liczba wiernych jest mimo wszystko zadowalająca. Podczas rekolekcji wypadł ostatni dzień listopada, czyli święto św. Andrzeja Apostoła. Nasz kościół św. Józefa wybudowano 106 lat temu na miejscu rozebranego kościoła postawionego przez benedyktynów ku czci św. Andrzeja Apostoła. Fragment tej poprzedniej świątyni jest złączony z kościołem św. Józefa. Właśnie w ten dzień odprawiono tam uroczystą Eucharystię odpustową prosząc o opiekę tego Świętego, który przez tyle wieków był głównym patronem parafii w Jeżowie. Sumie odpustowej przewodniczył ojciec misjonarz Krzysztof.
Związana z Telewizją Republika Emilia Wierzbicki została rzeczniczką prasową popieranego przez PiS kandydat na prezydenta Karola Nawrockie. Prezes IPN przedstawił ją w środę podczas spotkania z mieszkańcami Tomaszowa Mazowieckiego w woj. łódzkim.
"Chciałbym, żeby to spotkanie było w jakimś sensie wyjątkowe i mam w tym momencie wielką przyjemność i ogromny zaszczyt – tu w Tomaszowie Mazowieckim - przedstawić nową, obywatelską rzeczniczkę, obywatelskiego kandydata na prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, panią Emilię Wierzbicki" – ogłosił Nawrocki.
Dobiegła końca trzecia edycja projektu Rodzina jest Cudem odbywającego się w Domu Rekolekcyjnym w Rzepedzi. Projekt ten składa się z trzech odrębnych weekendów odbywających się następująco w październiku, listopadzie i grudniu. Adresowany jest on do rodzin z całej Polski, które w zgiełku codzienności szukają chwili zatrzymania, by w asystencji Ducha Świętego nakarmić się dobrymi treściami i wydobyć ze swego wspólnego życia coś więcej.
Nie bez powodu projekt Rodzina jest Cudem doczekał się w tym roku swojej kolejnej, trzeciej już edycji. Dwie poprzednie cieszyły się sporym zainteresowaniem, a rodziny biorące w nich udział wyrażały entuzjazm i chęć powrotu. Mając to na uwadze, organizatorzy wystartowali z kolejną edycją, która znów okazała się strzałem w dziesiątkę. Każdemu z weekendów Rodzina jest Cudem przewodniczy inny gość specjalny, który wychodzi do małżonków z konkretną wiedzą, doświadczeniem czy wieloletnimi obserwacjami. Pomimo że weekendy nie są ze sobą integralne, w tym roku dobór gości okazał się idealnym dopełnieniem i prelegenci w swoich treściach stworzyli piękną całość, a każdy zainteresowany udziałem mógł wybrać obszar, który w danym momencie życia ich rodziny potrzebuje największej troski. Tak oto pierwszy październikowy weekend poprowadzili Joasia i Michał Andrzejczykowie znani w Internecie jako Małżeństwo Nieidelane. Wielkim walorem tego weekendu było świadectwo prowadzących, dzielenie się doświadczeniami kryzysów dnia codziennego i sposobów na ich przezwyciężanie, a także wskazywanie na źródło ich siły – Boga Ojca. Weekend ten obfitował także w chwile wzruszenia podczas osobistych rozmów małżonków, odnowieniu przysięgi małżeńskiej czy wspólnej modlitwie adoracyjnej. Liczne głosy uczestników potwierdziły, że dzięki prowadzącym mogli skonfrontować swoją codzienność, podzielić doświadczenia i podbudować siły. Kolejny listopadowy weekend poprowadziła dr Agnieszka Kozak – psycholog, która zagościła w projekcie już po raz drugi. Ten weekend z kolei wypełniony był troską i zgłębianiem swoich potrzeb, potrzeb małżonków i dzieci. Małżonkowie pod okiem prowadzącej mogli skonfrontować swoje przyzwyczajenia wyniesione z domu rodzinnego czy braki z dzieciństwa, które często nieświadomie mogą utrudniać relacje w obecnie budowanej rodzinie. Dr Agnieszka oprócz swojej rzetelnej wiedzy psychologicznej, wiele razy podkreśliła, że w licznych sytuacjach „kończy się psychologia, a zaczyna się łaska” i w budowaniu pięknej więzi małżeńskiej i rodzicielskiej warto zwracać się do Ojca, którego jesteśmy umiłowanymi dziećmi. Grudniowy weekend skupiał się natomiast na wglądzie w sumienia, zdrowym spojrzeniu na chrześcijański perfekcjonizm i kwestie wiary towarzyszące małżonkom w monotonni codzienności i dorastających dzieci. Weekend ten poprowadził jezuita – o. Dariusz Piórkowski, który poza warsztatem i merytoryczną wiedzą posłużył małżonkom także wsparciem duchowym i starał się wspólnymi siłami znaleźć odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Każdemu z weekendów towarzyszyły chwile zatrzymania przed Najświętszym Sakramentem, osobista adoracja małżonków, zawierzanie całych rodzin, wspólne Eucharystie i możliwość rozmowy z kapłanem. Opiekę duchową nad całym projektem sprawuje dyrektor domu – ks. Mateusz Rutkowski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.