Reklama

Niedziela Świętej Rodziny, 26 grudnia

Słowo pasterskie dla mnie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Słowo z Listu pasterskiego zwykle bywa trudne do słuchania; może już z góry nastawiamy się, że to mniej ważne niż kazanie księdza. On jest, zwraca się do nas, czasem jakby wyrywał do odpowiedzi; najczęściej zmusza do udziału. Kiedy wiemy, że podczas Mszy będzie czytany List, często wyłączamy się, jakby nie był do nas.

Wróciłam z kościoła

Dziś było inaczej. „Słowo, które stało się ciałem i zamieszkało między nami, «objawia nam samego Boga w dialogu miłości między osobami Boskimi, a zaprasza nas do uczestnictwa w nim»” - usłyszałam. Ciepły, spokojny głos Pasterza ogarnął wszystkie miejsca w świątyni. Miałam wrażenie, że pomału docierał do każdego z obecnych, budził z zamyśleń, sprawiał, że po kolei unosiły się opuszczone głowy. Może tak bywa zawsze, tylko ja dopiero dziś dostrzegłam tę prawidłowość? Nie będę się nad tym zastanawiać, bo jeśli nawet tylko dla mnie stało się dziś coś ważnego, zamierzam to zapamiętać.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Szczęście w rodzinie

Reklama

Jakie to dziwne, że tak jaskrawo docierało do mnie to, co było zawarte w Liście pasterskim. Biskup co chwilę podnosił głowę i spoglądał na słuchaczy. Był. Zwracał się do nas słowami czytanymi z kartki. „Sakrament małżeństwa to o wiele więcej niż zalegalizowanie bycia razem na zasadach tego świata. To wejście małżonków w wyjątkową komunię z Chrystusem. To decyzja, aby całe swoje życie - wszystko, co dzieje się w sercu, umyśle, ciele i w każdej chwili codziennego życia małżonków - uczynić żywym obrazem Boga”. Pomyślałam o swoim życiu, o sobie podobnych, którzy dawno stracili rodziny albo nadzieję. A co tu mówić o jakiejkolwiek recepcie na szczęście? „Życie małżeńskie - jeżeli ma być piękne, prawdziwe i trwałe - nie może się ograniczać do tego, co w danej chwili przyjemne albo wygodne” - to stwierdzenie po raz pierwszy nie zabrzmiało jak oskarżenie; przyniosło spokój. Pomyślałam, że nigdy nie można stawiać siebie na pierwszym miejscu, i ta myśl dała mi ukojenie. Uwierzyłam, że nie będę już potrzebowała innych wyjaśnień wcześniejszych niepowodzeń. Zwyczajnie - człowiek w danej chwili za bardzo przejmuje się układaniem swojego życia wg własnego planu i pomysłu, tak, żeby było wygodnie i przyjemnie, żeby możliwie wszystko kontrolować i w razie czego móc zapobiec. Życie rzecz jasna prostuje takie poglądy. Niczego własnymi siłami nie przygotujemy na przyszłość ani nie zabezpieczymy siebie i swoich bliskich przed wszystkimi okolicznościami. I jak to teraz powiedzieć tym, którzy drogę do budowania rodziny mają przed sobą? „Zażyłość z Bogiem buduje się przecież analogicznie do zażyłości ze współmałżonkiem: poprzez dialog i kontemplację, poprzez życie w obecności, adorację i serdeczne zaangażowanie w sprawy tego, którego nasze serce kocha” - to staje się jasne czasem za późno.

Razem świętujcie

„Niedziela winna być dniem należącym do Pana. Dniem, który nada całemu naszemu życiu centrum i wprowadzi w to życie wewnętrzny porządek. «Bez Pana i dnia, który należy do Niego, nie ma udanego życia». Potrzebujemy więzi umacniającej nas i nadającej kierunek naszemu życiu. Potrzebujemy kontaktu ze Zmartwychwstałym. Dziś także nie można być prawdziwym małżeństwem, rodziną katolicką, bez udziału - czynnego i bezpośredniego - w niedzielnej Mszy św.” - w myślach dodałam „razem, nie osobno”. Natychmiast przyszła mi na myśl pewna wdowa, która opowiadała o swoim małżeństwie. Było w nim jak to między małżonkami - czasem lepiej, czasem gorzej. Nieraz zdarzały im się sprzeczki, czasem kłótnie. Bywały ciche dni, kiedy boczyli się na siebie, nie rozmawiali i żadne nie chciało ustąpić; takie momenty potrafiły trwać nawet kilka dni. Starsza pani przyznała jednak, że nigdy w czasie trwającego 30 lat małżeństwa nie zdarzyło się, by poszli osobno na Mszę św. czy nabożeństwo. Zwykle wracali z kościoła pogodzeni, nie zamieniwszy z sobą ani jednego słowa. Mąż mawiał wówczas: „Dobrze, że Pan Bóg nas pogodził, bo ja nie mam tyle cierpliwości…”.

„On jest mój, a ja jestem jego”

„Życie w komunii małżeńskiej, to ciągłe postrzeganie współmałżonka jako kogoś wyjątkowo bliskiego. To dzielenie jego radości i cierpienia, znajdowanie satysfakcji w odgadywaniu jego pragnień i zaspokajaniu potrzeb. To życie w głębokiej przyjaźni, w przekonaniu, że «on jest mój, a ja jestem jego» (Pnp 2, 16) ze wszystkim, co w nas piękne i trudne, wielkie i wstydliwe” - i jak tego nie słuchać? Jak nie chcieć znać takiej prawdy - pięknej i dającej takie poczucie bezpieczeństwa i ufność, że to najlepsza z dróg. To najlepszy z ludzi, ten, obok nas, ze swoimi niedoskonałościami i niedostatkami. I my przy nim - wątli, nieodporni, zwyczajni. A razem tak bardzo do siebie pasujemy, że zawsze będzie nas stać na omijanie drobiazgów. „Drodzy Małżonkowie i Rodzice! Nie uciekajcie od siebie i od problemów domowych w rzeczywistość wirtualną Internetu. Nie usprawiedliwiajcie się obowiązkami zawodowymi. Walczcie o czas, aby być razem i dzielić się tym, kim jesteście i co posiadacie. Bądźcie dla siebie darem…”

Bądźcie dla siebie darem

„Zawierzamy Was Świętej Rodzinie z Nazaretu i udzielamy pasterskiego błogosławieństwa Waszym Rodzinom w kraju i poza jego granicami oraz całej umiłowanej Ojczyźnie” - słowo zamieszkało między nami w ten świąteczny drugi dzień Bożego Narodzenia 2010 r., a skierowali je do wiernych Pasterze Kościoła katolickiego w Polsce.

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Francja: Kardynał Andre Vingt-Trois spoczął w katedrze Notre-Dame

2025-07-24 07:20

[ TEMATY ]

kard. André Vingt‑Trois

PAP/EPA/MOHAMMED BADRA

W katedrze Notre Dame w Paryżu odbyły się w środę uroczystości pogrzebowe kardynała Andre Vingt-Trois, emerytowanego arcybiskupa Paryża, zmarłego 18 lipca. Kardynał został pochowany w krypcie arcybiskupów w chórze katedry, w której spoczywają jego poprzednicy.

Na życzenie zmarłego uroczystość była skromna, a jej uczestnikami byli duchowni i wierni diecezji paryskiej. Jedyną ozdobą prostej trumny ustawioną przy głównym ołtarzu był krzyż z białych kwiatów. W trakcie mszy, którą celebrował arcybiskup Paryża Laurent Ulrich, na trumnie złożono albę, czerwoną stułę, biskupią mitrę i paliusz - symbol łączności ze Stolicą Apostolską.
CZYTAJ DALEJ

Fala protestów na Ukrainie

2025-07-23 20:20

[ TEMATY ]

Ukraina

PAP/Victor Kovalchuk

Przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen zażądała wyjaśnień od prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego po uchwaleniu ustawy dotyczącej instytucji antykorupcyjnych, która wywołała falę protestów na Ukrainie - przekazał PAP rzecznik KE Guillaume Mercier.

Jak poinformował, von der Leyen „wyraziła poważne zaniepokojenie konsekwencjami” nowych regulacji, które pozbawiają organy antykorupcyjne niezależności, i „zażądała wyjaśnień od ukraińskiego rządu”.
CZYTAJ DALEJ

Kard. Dziwisz w Wieliczce o św. Kindze: Nie przespała życia. Wypełniła je dobrem, bezinteresowną i mądrą służbą

2025-07-24 16:00

[ TEMATY ]

kard. Stanisław Dziwisz

św. Kinga

Wieliczka

Rafał Stachurski / Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

- Jej przykład może nas inspirować do miłości i służby, choć żyjemy w innych czasach, choć stają przed nami inne wyzwania – o św. Kindze w dniu jej liturgicznego wspomnienia mówił kard. Stanisław Dziwisz. Arcybiskup krakowski senior przewodniczył porannej Mszy św. w kaplicy poświęconej patronce górników w Kopalni Soli „Wieliczka”.

24 lipca w liturgii przypada wspomnienie św. Kingi. To właśnie dlatego tego dnia porannej Mszy św. w kaplicy poświęconej patronce górników w Kopalni Soli „Wieliczka” przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz. – Gromadzimy się w tym niezwykłym miejscu, 100 metrów pod ziemią. (…) Kaplica jest miejscem modlitwy i kultu Bożego, słusznie więc ogarnia nas podziw dla zmysłu wiary tych, którzy w ten sposób chcieli podkreślić, że Bóg jest i powinien być wszędzie tam, gdzie człowiek żyje i pracuje, trudzi się i czyni sobie ziemię poddaną, podejmując w ten sposób zadanie przekazane mu przez Stwórcę i Pana nieba i ziemi – mówił na początku homilii arcybiskup krakowski senior. Zauważył przy tym, że położenie kaplicy św. Kingi „przemawia do naszej wyobraźni”, gdyż przypomina, że człowiek żyje w świecie stworzonym przez Boga i oddanym mu do dyspozycji, ale nie na zawsze. – Ziemia bowiem dla każdego człowieka jest wstępnym etapem wędrówki i przygotowania się do nieskończenie większej rzeczywistości, którą nazywamy niebem i która będzie życiem bez końca z Bogiem w Jego królestwie, przygotowanym nam od założenia świata – wyjaśnił kard. Stanisław Dziwisz.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję