Reklama

Kościół

Krewni ks. Jana Machy: Hanik jest nam bliski

Hanik jest nam bliski i jest naszą inspiracją – mówią zgodnie krewni kandydata na ołtarze, ks. Jana Machy. Siostrzenica Janina Fudała, siostrzeniec Kazimierz Trojan oraz Piotr Kozak, najstarszy wnuk siostry ks. Jana Machy, Róży, opowiadają o swojej duchowej więzi z niebawem już beatyfikowanym wujkiem.

[ TEMATY ]

Ks. Jan Macha

Marian Florek/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

– Zdążyliśmy już poznać wszystkie sytuacje, czy sprawy z życia naszego wujka, ks. Jana, które przekazywały nam albo nasza mama Róża, albo nasza babcia Anna – mówi Janina Fudała, najstarsza siostrzenica ks. Jana Machy, córka siostry Róży. Dodaje, że ma wrażenie, jak gdyby z wujkiem gdzieś już kiedyś w życiu się spotkali.

– Różni nas tylko te pół wieku przestrzeni czasowej. Teraz ten kontakt fizyczny jest niemożliwy, ale duchowo jesteśmy sobie bliscy – podkreśla.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kazimierz Trojan, najstarszy siostrzeniec ks. Jana Machy, syn jego siostry Róży, mówi, że relacje z wujkiem tworzyły się stopniowo, z poznania historii życia ks. Jana. Więź się jednak zacieśniła dopiero po kontakcie z tekstem kazań wuja.

– Bo to, co wiedzieliśmy o wujku z przekazu rodzinnego, to jedna rzecz, ale nasze relacje się pogłębiły, kiedy zaczęliśmy czytać jego kazania. To spuścizna, która jakoś cudownie ocalała i z której rysuje się postać ks. Jana jako człowieka pełnego wiary w Boga i wierzącego w słuszność podjętej przez siebie decyzji pójścia na Jego służbę – wyjaśnia Kazimierz Trojan.

Reklama

Kazania odnalazły się po latach w jednej z drewnianych szaf, dość tajemniczej, w domu rodzinnym Hanika, u babci Anny i dziadka Pawła (rodziców ks. Jana). – W szafie mieściły się różne pamiątki po wujku, a na dole tej szafy była szuflada, do której nie wolno nam było zaglądać. I tak to zostało. To, co tam się znajdowało, było pilnowane przez siostry wujka, Różę i Marię – tłumaczy.

W pewnym momencie, ten pokój (zostawiony jako pamiątka po ks. Janie) w domu rodzinnym został zlikwidowany. Wtedy zawartość szafy zmieniła lokalizację. Kilka lat później kuzynka przyszła do krewnych z dwoma dziwnymi skoroszytami.

– Jak otwarliśmy te zeszyty, to zobaczyliśmy pospinane spinaczami metalowymi kartki, a były to kazania ks. Jana Machy. To był rok 2014 – mówi Kazimierz Trojan. I zaznacza, że od razu przyszła myśl, że to nie jest ich własność. – Ponieważ ks. Jan był kapłanem diecezji katowickiej, uznaliśmy, że te rzeczy należą do Kościoła lokalnego – wskazuje dodając, że choć kazania ks. Jana bardzo późno zostały przez krewnych odnalezione, to są one dla nich ciągle wielką inspiracją.

Piotr Kozak, najstarszy wnuk siostry ks. Jana Machy, Róży, przyznaje, że wiele obcych osób także interesuje się i inspiruje życiem ich wujka. Znajomość Sługi Bożego wiąże z powstaniem filmu dokumentalnego w reżyserii Dagmary Drzazgi pt. "Bez jednego drzewa las lasem zostanie" (2011). Od wtedy postać ks. Jana stała się – jak mówi – postacią medialną.

– W tej chwili po wpisaniu w wyszukiwarkę internetową hasła "Jan Macha" wyskakuje kilkadziesiąt pozycji – artykułów czy audycji. Postać Hanika jest cały czas "w obiegu", a informacje o nim docierają do coraz szerszego grona – mówi z dumą Piotr Kozak.

Reklama

Beatyfikacja Sługi Bożego ks. Jana Machy, śląskiego kapłana i męczennika, odbędzie się w sobotę, 20 listopada br., w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Uroczystości będzie przewodniczył kardynał Marcello Semeraro, prefekt Kongregacji ds. Kanonizacyjnych. W parafiach archidiecezji katowickiej trwa „Nowenna niedziel” przed tym historycznym wydarzeniem.

Krewni ks. Jana Machy: Hanik jest nam bliski

Hanik jest nam bliski i jest naszą inspiracją – mówią zgodnie krewni kandydata na ołtarze, ks. Jana Machy. Siostrzenica Janina Fudała, siostrzeniec Kazimierz Trojan oraz Piotr Kozak, najstarszy wnuk siostry ks. Jana Machy, Róży, opowiadają o swojej duchowej więzi z niebawem już beatyfikowanym wujkiem.

– Zdążyliśmy już poznać wszystkie sytuacje, czy sprawy z życia naszego wujka, ks. Jana, które przekazywały nam albo nasza mama Róża, albo nasza babcia Anna – mówi Janina Fudała, najstarsza siostrzenica ks. Jana Machy, córka siostry Róży. Dodaje, że ma wrażenie, jak gdyby z wujkiem gdzieś już kiedyś w życiu się spotkali.

– Różni nas tylko te pół wieku przestrzeni czasowej. Teraz ten kontakt fizyczny jest niemożliwy, ale duchowo jesteśmy sobie bliscy – podkreśla.

Kazimierz Trojan, najstarszy siostrzeniec ks. Jana Machy, syn jego siostry Róży, mówi, że relacje z wujkiem tworzyły się stopniowo, z poznania historii życia ks. Jana. Więź się jednak zacieśniła dopiero po kontakcie z tekstem kazań wuja.

Reklama

– Bo to, co wiedzieliśmy o wujku z przekazu rodzinnego, to jedna rzecz, ale nasze relacje się pogłębiły, kiedy zaczęliśmy czytać jego kazania. To spuścizna, która jakoś cudownie ocalała i z której rysuje się postać ks. Jana jako człowieka pełnego wiary w Boga i wierzącego w słuszność podjętej przez siebie decyzji pójścia na Jego służbę – wyjaśnia Kazimierz Trojan.

Kazania odnalazły się po latach w jednej z drewnianych szaf, dość tajemniczej, w domu rodzinnym Hanika, u babci Anny i dziadka Pawła (rodziców ks. Jana). – W szafie mieściły się różne pamiątki po wujku, a na dole tej szafy była szuflada, do której nie wolno nam było zaglądać. I tak to zostało. To, co tam się znajdowało, było pilnowane przez siostry wujka, Różę i Marię – tłumaczy.

W pewnym momencie, ten pokój (zostawiony jako pamiątka po ks. Janie) w domu rodzinnym został zlikwidowany. Wtedy zawartość szafy zmieniła lokalizację. Kilka lat później kuzynka przyszła do krewnych z dwoma dziwnymi skoroszytami.

– Jak otwarliśmy te zeszyty, to zobaczyliśmy pospinane spinaczami metalowymi kartki, a były to kazania ks. Jana Machy. To był rok 2014 – mówi Kazimierz Trojan. I zaznacza, że od razu przyszła myśl, że to nie jest ich własność. – Ponieważ ks. Jan był kapłanem diecezji katowickiej, uznaliśmy, że te rzeczy należą do Kościoła lokalnego – wskazuje dodając, że choć kazania ks. Jana bardzo późno zostały przez krewnych odnalezione, to są one dla nich ciągle wielką inspiracją.

Reklama

Piotr Kozak, najstarszy wnuk siostry ks. Jana Machy, Róży, przyznaje, że wiele obcych osób także interesuje się i inspiruje życiem ich wujka. Znajomość Sługi Bożego wiąże z powstaniem filmu dokumentalnego w reżyserii Dagmary Drzazgi pt. "Bez jednego drzewa las lasem zostanie" (2011). Od wtedy postać ks. Jana stała się – jak mówi – postacią medialną.

– W tej chwili po wpisaniu w wyszukiwarkę internetową hasła "Jan Macha" wyskakuje kilkadziesiąt pozycji – artykułów czy audycji. Postać Hanika jest cały czas "w obiegu", a informacje o nim docierają do coraz szerszego grona – mówi z dumą Piotr Kozak.

Beatyfikacja Sługi Bożego ks. Jana Machy, śląskiego kapłana i męczennika, odbędzie się w sobotę, 20 listopada br., w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Uroczystości będzie przewodniczył kardynał Marcello Semeraro, prefekt Kongregacji ds. Kanonizacyjnych. W parafiach archidiecezji katowickiej trwa „Nowenna niedziel” przed tym historycznym wydarzeniem.

2021-11-16 19:37

Oceń: +3 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„To jest święty albo idiota!” – wywiad z ks. Damianem Bednarskim, postulatorem procesu beatyfikacyjnego ks. Jana Machy

[ TEMATY ]

wywiad

Ks. Jan Macha

Archiwum prywatne ks. Damiana Bednarskiego

- Dobrze odnosił się do swoich oprawców. Jeden z gestapowców widząc, że ks. Jan nie pomstuje na znęcających się nad nim oprawców, powiedział o nim: „To jest albo święty albo idiota!” – informuje ks. Damian Bednarski, postulator w procesie beatyfikacyjnym śląskiego męczennika.

Ks. Damian Bednarski, postulator procesu beatyfikacyjnego: Ks. Jan Macha był postacią z pewnością wyjątkową. Zaledwie na początku swej posługi kapłańskiej oddał życie, za to, że odważył się pomagać najbardziej potrzebującym w mrocznym czasie okupacji nazistowskiej. Był przekonany, że stanięcie po stronie dobra i wybór miłości bliźniego jest sprawą priorytetową.
CZYTAJ DALEJ

Św. Bernard z Clairvaux – człowiek z Jasnej Doliny

[ TEMATY ]

święty

święci

św. Bernard z Clairvaux

wikipedia.org

św. Bernard z Clairvaux

św. Bernard z Clairvaux

Nauczanie i uprawianie teologii w środowisku wspólnoty klasztoru miało w średniowieczu pogłębiać duchowość. W XII wieku wybitnym przedstawicielem teologii monastycznej był Bernard z Clairvaux, opat cystersów, który przysporzył zakonowi ogromną liczbę nowych braci; za jego słowem i postawą poszło wielu, ponadto w ciągu całego życia założył 68 nowych klasztorów i objął swoim kierownictwem 160.

Bernard urodził się k. Dijon – stolicy Burgundii, w roku 1090. Jego rodzice byli pobożni. Ojciec był rycerzem i doradcą księcia Burgundii, matka pochodziła z możnego rodu. Po śmierci matki 17-letni chłopiec oddał się w opiekę Matce Bożej, jednak u progu dorosłości przeżył załamanie wewnętrzne. Trwająca 2 lata walka z pustką duchową przyniosła niezwykłe owoce. 22-letni młody człowiek wrócił do Boga i zapragnął życia w oddaleniu od świata. Uczynił to, pociągając za sobą ojca, kilku krewnych i niemal dwudziestu przyjaciół. Po 3 latach życia w cysterskim opactwie w Citeaux, wybudował i objął klasztor w dzikiej kotlinie Szampanii, a miejscu temu po oswojeniu nadał nazwę Clairvaux – Jasna Dolina. Przez 38 lat był tam opatem, jednak jego działalność nie ograniczyła się ani do tego miejsca, ani do ludzi, którymi przewodził. Zreformował życie klasztorne, brał udział w istotnych wydarzeniach politycznych i kościelnych, wiele podróżował, utrzymywał kontakty z wszystkimi ważniejszymi postaciami swoich czasów. Jego zdanie i poparcie były decydujące m.in. podczas organizowania drugiej wyprawy krzyżowej w 1147 r. Zmarł 20 sierpnia 1153 r. Do chwały świętych wyniósł go Aleksander III w 1174 r. Doktorem Kościoła ogłosił go Pius VIII w 1830 r.
CZYTAJ DALEJ

Przebaczenie „uprzedzające”

2025-08-20 17:30

Vatican Media

Podczas audiencji generalnej Leon XIV rozważał w katechezie sens chrześcijańskiego miłosierdzia - darmowego uścisku, ofiarowanego bez żadnych warunków wstępnych, tak istotnego dla pokoju.

„Prawdziwe przebaczenie nie czeka na nawrócenie, lecz ofiaruje się jako pierwsze, jako darmowy dar, jeszcze zanim zostanie przyjęte”. Tymi słowami Leon XIV skomentował fragment Ewangelii św. Jana, w którym Jezus podaje chleb także zdrajcy Judaszowi. To logika Boża, tak odległa od ludzkiej logiki do ut des. Jezus - wyjaśnił Papież - nie ignoruje tego, co się dzieje, lecz właśnie dlatego, że widzi jasno, wie, iż „wolność drugiego człowieka, nawet gdy gubi się w złu, może jeszcze zostać dosięgnięta światłem łagodnego gestu”. To skandal przebaczenia „uprzedzającego”, które wyprzedza, ofiarowując uścisk miłosierdzia, nie wymagając żadnych warunków wstępnych. Tak jak stało się z celnikiem Zacheuszem, który się nawrócił, ponieważ został wezwany i przyjęty przez Jezusa, samemu zapraszającego się do jego domu, ku wielkiemu zgorszeniu wszystkich wobec tego gestu przełamania tradycji i konwenansów dokonanego przez Nazarejczyka.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję