W świetle zaleceń synodalnych, by znaleźć odpowiednią formułę dla zaangażowania się młodych w proces synodalny, rozmawiamy z Aleksandrem Kozerskim z zespołu synodalnego, który reprezentuje młodzież archidiecezji częstochowskiej przy bp. Andrzeju Przybylskim.
Marian Florek: Wydaje się, że za czasów PRL-u Kościół miał atrakcyjną ofertę dla młodych – Ruch Światło-Życie ks. Franciszka Blachnickiego. A teraz?
Aleksander Kozerski: Oczywiście ruchy parafialne młodzieży starają się odpowiedzieć na wezwanie papieża Franciszka. Dużo zależy też od inwencji twórczej księży, którzy prowadzą grupy młodzieżowe. Ja sam ostatnio byłem zaproszony on-line na spotkania Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży w parafii św. Stanisława Kostki w Częstochowie. Ksiądz Andrzej Witek, który kieruje tam tą wspólnotą, jest takim skutecznym przewodnikiem młodych. Jego podopieczni chcą się z nim spotykać, bo wiedzą, że mogą szczerze i poważnie porozmawiać z nim o sprawach wiary.
A nie sądzisz, że młodzież potrzebuje wyzwań? Młodzieży brakuje adrenaliny wiary?
Jest taka zasada, że jeśli stoimy w miejscu, to się cofamy. To można zastosować do sytuacji w Kościele. Młodzi mają bardzo specyficzny tok myślenia. Mają inne potrzeby. Starsi mają zaś utarte drogi, stałe przyzwyczajenia. Młodzi nie kierują się konwenansami starszych i są w stanie pójść bardzo innowacyjnymi drogami.
Bardzo wielu młodych nie interesuje się życiem Kościoła. Czują, że mogą sobie żyć obok niego, nic nie tracąc.
Młodych pociągają przykłady szczerej modlitwy i działalności na rzecz potrzebujących. Trzeba młodym pokazać, że wiara nie jest skoncentrowana tylko na przypisanych nabożeństwach. A niestety często wiarę sprowadza się do rytualnych działań kościelnych lub aktywności tylko w salce na plebanii.
Wierzę, że Duch Święty pokieruje synodem i wyjdziemy z niego z nową gorliwością – przyznaje ks. Kuliberda
W Vademecum Synodu o synodalności czytamy: „Kościół istnieje po to, by ewangelizować. Naszą misją jest dawanie świadectwa o miłości Boga pośród całej rodziny ludzkiej. Proces synodalny ma wymiar głęboko misyjny”.
Ksiądz dr Andrzej Kuliberda z zespołu koordynującego proces synodalny w archidiecezji częstochowskiej podkreśla: – Misja Kościoła jest zakorzeniona w jego naturze i ściśle związana z jego wymiarem wspólnotowym. Celem bowiem misji Kościoła jest poznanie i przeżycie przez wszystkich ludzi nowej komunii, zgodnie ze świadectwem Janowym: „Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem” (1 J 1, 3). Dlatego o owocności procesu synodalnego ostatecznie nie będzie świadczyć liczba odbytych spotkań synodalnych, ale odnowiona misja.
Kurtka zimowa nie jest tylko elementem garderoby – to symbol troski o siebie i swoich bliskich
Zima to czas, w którym szczególnie odczuwamy potrzebę ciepła. Grube kurtki, szaliki i rękawiczki stają się codziennymi towarzyszami drogi, chroniąc nas przed mrozem i zimnym wiatrem. Kurtka zimowa nie jest tylko elementem garderoby – to symbol troski o siebie i swoich bliskich. W chrześcijańskim spojrzeniu możemy dostrzec w niej również przypomnienie o tym, że każdy człowiek potrzebuje ochrony, zarówno fizycznej, jak i duchowej. Tak jak dbamy o ciepło ciała, tak też powinniśmy troszczyć się o ciepło serca i relację z Bogiem.
Ewangelia przypomina nam słowa Jezusa: „Byłem nagi, a przyodzialiście Mnie” (Mt 25,36). Ten fragment uświadamia nam, że każdy dar, nawet tak prosty jak ciepłe ubranie, ma ogromną wartość w oczach Boga. Dając komuś kurtkę, której już nie nosimy, albo kupując nową dla potrzebującego, nie przekazujemy jedynie tkaniny i zamka błyskawicznego. Przekazujemy ciepło, nadzieję i poczucie godności. W tym sensie kurtka zimowa staje się nie tylko odzieżą, ale także narzędziem budowania wspólnoty i praktycznym świadectwem miłości bliźniego. To właśnie w takich gestach realizujemy chrześcijańskie powołanie do troski o słabszych.
Relikwie świętego Carlo Acutisa podczas spotkania młodych Lite for Life w Wambierzycach
Święty Carlo Acutis to młody człowiek, który swoim krótkim życiem pokazał, że świętość jest możliwa także w XXI wieku. Wyróżniała go niezwykła dojrzałość wiary i konsekwencja w codziennych wyborach. Nie uciekał od świata młodych, ale potrafił odnaleźć w nim głębię – grał w gry komputerowe, korzystał z internetu, miał przyjaciół. A jednocześnie żył tak, jakby codziennie chciał zostawić po sobie ślad miłości Boga. To właśnie jego świadectwo stało się punktem odniesienia dla rozpoczętej w diecezji świdnickiej peregrynacji relikwii.
28 września w kolegiacie Matki Bożej Bolesnej i Świętych Aniołów Stróżów w Wałbrzychu zainaugurowano czas nawiedzenia relikwii świętego nastolatka. W związku z tym wydarzeniem przez całą niedzielę kazania głosił ks. Aksel Mizera, wikariusz parafialny. Jego słowa, pełne odniesień do życia Carlo, wybrzmiały szczególnie mocno.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
