Reklama

Parafia św. Franciszka z Asyżu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jubileusz 70-lecia istnienia połączony z uroczystością odpustu ku czci swego patrona obchodziła w niedzielę 6 października br. łódzka parafia pw. św. Franciszka z Asyżu. Mszę św. dziękczynną celebrował abp Władysław Ziółek przy współudziale ks. prał. Andrzeja Dąbrowskiego i ks. prał. Andrzeja Świątczaka.
W słowie powitania proboszcz parafii, ks. prał. Jan Wiktorowski, podkreślił, że rodzina parafialna przygotowała się do duchowego przeżywania jubileuszu, pielgrzymując do Rzymu i grobu św. Franciszka w Asyżu oraz uczestnicząc w misjach świętych, poprowadzonych przez ks. prał. Andrzeja Dąbrowskiego oraz ks. prał. Andrzeja Świątczaka. Tematem misji były różne aspekty chrześcijańskiej radości.
Ksiądz Proboszcz wspominał także o materialnych dziełach powstałych dla uświetnienia 70-lecia, nade wszystko zaś o czterech mozaikach ozdabiających fronton świątyni. Przedstawiają Ojca Świętego Jana Pawła II, Stefana Kardynała Wyszyńskiego, św. Ojca Pio i św. Siostrę Faustynę. Wykonali je artyści plastycy Ewa i Stanisław Janiszewscy. Została także wydana książka poświęcona dziejom kościoła. Publikacja ta utrwala to wszystko, co dokonało się w przeszłości i stanowi obecnie rzeczywistość parafii. Na koniec swego wystąpienia Ksiądz Prałat serdecznie podziękował Arcypasterzowi za objęcie przewodnictwa nad jubileuszem.
Zwracając się do zgromadzonych, Ksiądz Arcybiskup zaznaczył, że jubileusz jest wezwaniem, abyśmy z wdzięcznością wspominali przeszłość. "Nasi ojcowie, którzy tu przed siedemdziesięciu laty mieszkali i pracowali, wznieśli dom Boży oraz zorganizowali centrum życia religijnego. Wspomnienie tej przeszłości, którą dzisiaj pokrótce przywołujemy, zaprasza nas i zarazem zobowiązuje do tego, abyśmy sensownie przeżywali teraźniejszość". W obliczu zagrożeń, jakie niesie współczesność, wezwanie to nabiera szczególnego znaczenia. "Czuwajmy i bądźmy trzeźwi. Kształtujmy naszą codzienność na fundamencie wiary, abyśmy ze spokojem mogli myśleć o dniu jutrzejszym. (...) Niechaj to dzisiejsze spotkanie, modlitwa i refleksja posłużą nam do odnalezienia się przed Bogiem w całej prawdzie o naszym człowieczeństwie i chrześcijaństwie" - wzywał Pasterz Kościoła łódzkiego.
Wśród darów wręczonych Dostojnemu Celebransowi poczesne miejsce zajęły - bogato udokumentowana fotografiami kronika parafii i obraz przedstawiający św. Franciszka (z mozaiki).
W uroczystości jubileuszowej, obok 30 kapłanów, 17 sióstr zakonnych, kleryków i bardzo licznie przybyłych wiernych, uczestniczyły asysty z 27 łódzkich parafii. Oprawę muzyczną przygotował Chór Łódzkiego Towarzystwa Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki, działający pod kierownictwem prof. Henryka Karpińskiego. Zaprezentowała się również tutejsza orkiestra. Procesja eucharystyczna, którą poprowadził Ksiądz Arcybiskup, była uroczystym zwieńczeniem jubileuszowego świętowania.

Wywiad z ks. prał. Janem Wiktorowskim w tekście pt. "Potrzeba modlitwy na kolanach"

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Iwo - mniej znany święty

Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.

Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach. Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja. Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej. Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego. Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego. Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
CZYTAJ DALEJ

Nowy rys pontyfikatu Leona XIV: Miłość i Jedność

2025-05-18 11:20

[ TEMATY ]

komentarz

homilia

Milena Kindziuk

Papież Leon XIV

Red

Spójrzcie na Chrystusa! Otwórzcie się na propozycję Jego miłości! – jak bardzo te słowa Leona XIV wygłoszone w homilii podczas mszy inaugurującej pontyfikat przypominają te wypowiedziane z tej samej okazji przez Jana Pawła II: „Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi”! To pokazuje, jak Chrystocentryczny jest nowy papież Amerykanin, jak kieruje uwagę człowieka i współczesnego świata na samego Chrystusa. Natomiast hasło tego pontyfikatu, jak wynika z programowej homilii, brzmi: Miłość i jedność.

Wiele znaków i symboli towarzyszyło inauguracji pontyfikatu, począwszy od momentu, kiedy Leon XIV objechał plac św. Piotra otwartym papamobile i pokazał, jak będzie wyglądać jego komunikacja– oparta na bliskości i wychodzeniu do ludzi. „Na gorąco” zwrócę uwagę jedynie na kilka aspektów poruszonych w homilii.
CZYTAJ DALEJ

Łódź: 45 lat biskupstwa i kapłaństwa

2025-05-19 08:00

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

Arcybiskup senior Władysław Ziółek i kapłani wyświęceni w 1980 roku dziękowali Bogu za dar kapłaństwa w kościele Matki Boskiej Jasnogórskiej w Łodzi.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję