Kiedy mówimy słowo „nawrócenie”, to w danym języku ma ono zdefiniowane znaczenie. W Biblii jest większe bogactwo znaczenia tego słowa, ponieważ zawiera ono w sobie zarówno znaczenie z języka hebrajskiego jak i greckiego.

W Ewangelii na II Niedzielę Adwentu czytamy: „W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: «Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie»”.

Św. Jan Chrzciciel mówił do Żydów. Najprawdopodobniej mówiąc o nawróceniu użył słowa „Szuw” znanego z biblii hebrajskiej. Ma ono bardzo praktyczne znaczenie i jest bardzo obrazowe. Hebrajskie słowo „Szuw” to znaczy po prostu zawrócić ze złej drogi, która prowadzi na manowce lub na niebezpieczne terytorium, na którym można stracić życie. Co więcej, to oznacza jednocześnie zwrócić się ku Bogu, który jest źródłem szczęścia.

W Ewangelii wypowiedź św. Jana Chrzciciela została zapisana w języku greckim. W tym zaś języku na określenie słowa „nawracajcie się” jest użyte „metanoeite”. Oznacza to dosłownie „zmieńcie myślenie”.

Co ważne serce w Biblii nie tyle oznacza emocje, co właśnie myślenie, ponieważ w sercu człowieka dokonują się wybory i są podejmowane decyzje. Dlatego też zmiana myślenia, oznacza zmianę w sercu człowieka.

Widzimy więc, że dwa znaczenia słowa „nawracajcie się” nie są przeciwstawne, ale wzajemnie się uzupełniają.  

„Nawracajcie się” w Piśmie Świętym oznacza zarówno: zawróćcie się i zwróćcie do Boga oraz zmieńcie myślenie (serce). Z jakiej drogi powinienem zawrócić do Boga? W której kwestii powinienem zmienić myślenie?

O Autorze
Doktor nauk orientalnych Uniwersytetu w Oksfordzie oraz doktor nauk biblijnych i archeologii Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie.  Były rzecznik Konferencji Episkopatu Polski (2015-2020), obecnie dyrektor Biura Komunikacji Zagranicznej Episkopatu. Od października 2022 r. wicedyrektor Centrum Relacji Katolicko-Żydowskich KUL im. Abrahama J. Heschela.